Nubische wilde ezel
| Nubische wilde ezel IUCN-status: Niet geëvalueerd (2008) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ondersoort | |||||||||||||||
| Equus africanus africanus (Fitzinger, 1857) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De Nubische wilde ezel of steppe-ezel (Equus africanus africanus) is de stamvader van de huisezel. De ondersoort is ernstig bedreigd met uitsterven. Een verwante ondersoort is de, eveneens bedreigde, Somalische wilde ezel (Equus africanus somalicus). Een ander in het wild levende familielid is de onager of Aziatische wilde ezel.
Kenmerken
De Nubische ezel staat bekend om zijn bijzondere uithoudingsvermogen, bescheidenheid en aangename karakter. Het lichaam van de Nubische ezel is slank en mooi. Hij heeft een grote kop met smalle oren en een schouderhoogte van ongeveer 1,20m. De huidskleur varieert van zeer lichtbruin tot grijs.
Verspreiding
Hij leeft in het noordoosten van Afrika in de bergen, halfwoestijnen, grasvlakten en in rotsachtige gebieden. Ze eten ’s nachts en vroeg in de ochtend grassen en kruiden. Tijdens de hitte van de dag rust deze ezel uit in schaduwrijke plekjes.
Voortplanting
Mannetjes of hengsten leven alleen of in afzonderlijke groepen. Vrouwtjes en jonge dieren leven in kuddes. Deze zijn niet streng geordend en bij ruzies schoppen en bijten de dieren elkaar. Na een draagtijd van bijna een jaar houdt het vrouwtje zich met het jong enkele dagen afzijdig van de kudde, tot het veulen geleerd heeft zijn moeder te herkennen.