Ocucajea
Uiterlijk
Ocucajea Fossiel voorkomen: Midden-Eoceen | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Ocucajea (boven) en Supayacetus (onder) | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Ocucajea Uhenet al., 2019 | |||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||
Ocucajea picklingi | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
|
Ocucajea picklingi is een uitgestorven walvisachtige behorend tot de Basilosauridae, een familie binnen de Archaeoceti. Deze vroege walvisachtige leefde in het Midden-Eoceen langs de Pacifische kust van Zuid-Amerika.
Fossiele vondst
Het enige fossiel van Ocucajea is gevonden in de Paracas-groep in het Pisco-bekken in Peru en dateert van ongeveer 42 miljoen jaar geleden. MUSM-1442 is een gedeeltelijk skelet met een gedeelte van de schedel. In dezelfde afzettingen zijn fossielen van de verwante Supayacetus, de vierpotige walvisachtige Peregocetus en pinguïns gevonden.
Kenmerken
Ocucajea was een kleine walvisachtige met een lengte van drie meter, ongeveer het formaat van een tuimelaar.
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) New Middle Eocene whales from the Pisco Basin. MD Uhen et al. Journal of Paleontology (2011).