Olivier Grenson
| Olivier Grenson | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 27 mei 1962 | |||
| Geboorteplaats | Charleroi | |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Beroep | Stripauteur | |||
| Werk | ||||
| Genre | Stripverhalen | |||
| Bekende werken | Niklos Koda | |||
| Uitgeverij | Dupuis Le Lombard Dargaud | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Olivier Grenson (Charleroi, 27 mei 1962), is een Belgische striptekenaar. Hij is de tekenaar van onder meer Niklos Koda.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Beginjaren
[bewerken | brontekst bewerken]Olivier Grenson is zoon van een ingenieur en een schilder[1]. Na wetenschappelijke geesteswetenschappen studeerde hij van 1981 tot 1985 animatiefilm aan de Brusselse Grafische Onderzoeksschool (ERG)[1]. In het bijzonder regisseerde hij een 3'40 korte film Sauve qui Peut uitgezonden op RTBf. 's Avonds volgt hij de stripcursus van Eddy Paape[1]. Van 1984 tot 1986 publiceerde hij Aldose en Glucose[1] in het tijdschrift Kuifje. Grenson doceerde tekenen, daarna stripverhalen en vertellingen aan de ERG en verzorgde gedurende zes jaar (van 1989 tot 1995) de stripsectie voor het programma Clip Clap op RTL TVI. Na een afgebroken bewerking van Malvira in strips en twee korte verhalen van Jack en Lola[1] met Patrick Chaboud, voor het Franstalige tijdschrift Circus in 1988, publiceerde hij drie grappen in Robbedoes op een scenario van Sergio Salma.
Carland Cross en Niklos Koda
[bewerken | brontekst bewerken]Olivier Grenson ontmoette Michel Oleffe in 1990 en maakte met hem als scenarist zeven albums van de serie Carland Cross[1]. In 1994 kreeg Carland Cross een bewerking als tekenfilm: 26 afleveringen van 26 minuten voor RTBf, TF1, Canal+, enz.[1]. Daarna werkte hij samen met Jean Dufaux als scenarist. Hun creatie Niklos Koda[1] telt in zijn eerste cyclus van 10 albums werd eind 2008 voltooid.
De tweeluiken
[bewerken | brontekst bewerken]Grenson maakte een tweeluik Voor het ongeluk geboren[1] in directe kleuren naar een script van Denis Lapière in de Vrije vlucht-collectie.
Vervolgens maakte hij voor Le Lombard, in de collectie Getekend, op eigen scenario het tweeluik La Douceur de l'Enfer[1] (Geen weg Terug), het verhaal van een reis tussen San Francisco en Pyongyang, een gevecht tussen spraak en vergetelheid. Deel 2 werd uitgebracht in april 2012 en het volledige verhaal telde 180 pagina's.
Nieuwe cyclus voor Niklos Koda
[bewerken | brontekst bewerken]In oktober 2013 verscheen een nieuw album van Niklos Koda: De dans van de duivel, het begin van een nieuwe cyclus. In april 2014 kwam De oceaan uit, gevolgd in maart 2015 door No song. De Spiborg werd uitgebracht in 2016, gevolgd in 2017 door het 15e en laatste album in de reeks: Het laatste masker.
One shots
[bewerken | brontekst bewerken]Judith Warner, het 13e deel in de XIII Mystery op scenario van Jean Van Hamme, werd uitgebracht in 2018. In februari 2019 tekende hij een niet in album verschenen strip voor de glossy Tintin, c’est l’aventure!, uitgegeven door Moulinsart en Geo. Op basis van een script van zijn vrouw Sylvie Roge tekende hij Vermoorde onschuld, dat in februari 2021 (Le Lombard) verscheen.[2] De quarantainemaatregelen tegen Covid-19 stelden hem in staat om de graphic novel Le Nageur solitaire te voltooien, gepubliceerd door Kennes in november 2021. Een dikke oorlogstrip van meer dan 200 pagina's is in voorbereiding.[3]
Overig
[bewerken | brontekst bewerken]Van oktober 2013 tot 19 januari 2014 was er in het Belgisch Stripcentrum een overzichtstentoonstelling van het werk van Olivier Grenson.
Olivier Grenson bundelde de krachten met Philippe Decloux, Vincent Baudoux en Robert Nahum om een nieuw magazine met grafische verhalen te creëren: 64_page. Het is bedoeld om jonge auteurs die nog nooit hebben gepubliceerd onder de aandacht te brengen.
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]Olivier Grenson werkte onder meer aan de volgende reeksen.
- Niklos Koda (1999 - 2017) met Jean Dufaux
- Carland Cross met Michel Oleffe
- De Golem (1991) ISBN 90-71987-44-2
- Het Dossier Carnavon (1992) ISBN 90-71987-33-7
- Tunnel (1993) ISBN 90-71987-63-9
- Het mysterie van Loch Ness 1 (1994) ISBN 90-71987-77-9
- Het mysterie van Loch Ness 2 (1995) ISBN 90-71987-80-9
- De vampier van Shadwell (1996) ISBN 90-75388-49-7
- De gehangenen van Manhattan (1998) ISBN 90-75388-50-0
- XIII Mystery (2018) met Jean Van Hamme
- Voor het ongeluk geboren (2008-2010) met Denis Lapière
- Schuldig of niet ? Voor Julie valt binnenkort het verdict.
- Deel 1 (2008) ISBN 9789031429356
- Deel 2 (2010) ISBN 9789031430635
- Schuldig of niet ? Voor Julie valt binnenkort het verdict.
- Geen weg terug, Le Lombard, Collectie getekend Hc01 (2013) ISBN 9789055818167[4]
- Vermoorde onschuld met Sylvie Roge, Le Lombard (2021) ISBN 978-90-6421-800-2[5]
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2019 Stripprijs van de Noordzee 2019, stripfestival Knokke-Heist[6]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (nl) Stripaap
- (en) Lambiek Comiclopedia
- (en) Comic Vine
- (fr) BD gest'
Bronnen
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Olivier Grenson op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Grenson, Olivier. Bédéthèque. Geraadpleegd op 20 juni 2022.
- Dikke oorlogsstrip door Olivier Grenson. stripspeciaalzaak (28 februari 2022). Geraadpleegd op 20 juni 2022.
- Thierry Tinlot, J. Dessinat. ch. édit., Les Cahiers de la BD, 88, maart 1990, p.74-75
Referenties
- ↑ a b c d e f g h i j (en) Olivier Grenson. lambiek.net.
- ↑ (fr) Olivier Grenson — erg. wiki.erg.be.
- ↑ Dikke oorlogsstrip door Olivier Grenson. Stripspeciaalzaak (28 februari 2022).
- ↑ Geen weg terug. KBR. ISBN 978-90-5581-816-7.
- ↑ Martijn Douma, Vermoorde onschuld: intens familiedrama. Striptip.nl (2 mei 2021).
- ↑ Stripprijs. Stripfestival Knokke-Heist. Gearchiveerd op 8 december 2023.
