Jean Van Hamme

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Van Hamme
Jean Van Hamme
Persoonsgegevens
Geboren Stedelijk gebied Brussel, 16 januari 1939
Nationaliteit Vlag van België België
Beroep(en) scenarist
RKD-profiel
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Strip
Largo Winch muurschildering op de Place des Sciences in Louvain-la-Neuve (België).

Jean ridder Van Hamme (Brussel, 16 januari 1939) is een Belgisch schrijver en scenarist van stripverhalen.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn moeder stierf in 1941 en hij werd opgevoed door zijn vader die werkte bij de Brussels gas- en elektriciteitsmaatschappij. Hij studeerde af als handelsingenieur aan de Solvay-hogeschool. Daarnaast behaalde hij ook diploma's als licenciaat in de journalistiek, de financiële, de verzekerings- en de administratieve wetenschappen. Hij begon te werken voor een multinational in de chemie en stapte daarna over naar Philips, als specialist in de marketing.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Strips[bewerken | brontekst bewerken]

Hij kwam terecht in de stripwereld toen hij Paul Cuvelier een scenario voor een erotische strip naar het voorbeeld van Barbarella aanbood. De strip Epoxy verscheen in 1968 bij uitgever Le Lombard maar was commercieel geen succes. Wel was het een van de eerste stappen binnen België binnen het volwassen beeldverhaal. In 1968 schreef Van Hamme ook Inleiding tot het Belgisch stripverhaal, voor de catalogus van een tentoonstelling in de Koninklijke Bibliotheek. Via Cuvelier werd hij geïntroduceerd bij weekblad Kuifje en hij schreef scenario's voor Corentin, Mr Magellan, Domino en Harlekijn. In 1976 zette hij de stap naar een fulltime auteurschap. In dat jaar begon hij samen te werken met de Poolse tekenaar Grzegorsz Rosinski en met de strip Thorgal brachten ze een fantasyverhaal, wat toen nog ongewoon was in de Belgische strip. In 1977 schreef hij voor Dany Een avontuur zonder helden dat als one-shot een stijlbreuk vormde met de regels van de Frans-Belgische strip.

De reeks Thorgal werd een verkoopsucces en met XIII (vanaf 1984) en Largo Winch (vanaf 1990) creëerde Van Hamme nog twee van de meest succesvolle stripreeksen van de jaren 80 en 90 van de 20e eeuw.

In 1987 werd hij redactiechef bij uitgeverij Dupuis, die toen was overgenomen door de Belgische ondernemer Albert Frère. Maar na een jaar werd hij terug fulltime scenarist.

Literatuur en film[bewerken | brontekst bewerken]

Van Hamme schreef niet enkel stripscenario's. Tussen 1977 en 1980 schreef hij zes romans die verschenen bij uitgever Mercure de France rond het personage van Largo Winch. Hij schreef ook de filmscenario's van Diva (film van Jean-Jacques Beineix uit 1980) en Meurtres à domicile (film van Marc Lober) en drie televisiefilms.

Bekroning[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 kreeg Van Hamme de Grote Prijs Sint-Michiel.[1] In 2011 werd hij ereburger van Brussel.[2] Op 8 juli 2015 werd hij voorgedragen voor verheffing in de Belgische adel met de titel van ridder.[3]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn bekendste reeksen en losse albums zijn:

Reeksen[bewerken | brontekst bewerken]

Harlekijn i.s.m. tekenaar Daniel Henrotin

  • Olifanten, trompetten bij dageraad (1979)
  • Aas, heer, dame en boer (1982)
  • De walvis die vals zong (1985)

Thorgal i.s.m. tekenaar Grzegorsz Rosinski

XIII i.s.m. tekenaar William Vance

  • Zwarte Vrijdag' (1984)
  • Waar de Indiaan Gaat' (1985)
  • Alle Tranen van de Hel' (1986)
  • Spads' (1987)
  • Rood Alarm' (1988)
  • Het Dossier Jason Fly' (1989)
  • De Nacht van 3 Augustus' (1990)
  • Dertien Contra Een' (1991)
  • Voor Maria' (1992)
  • El Cascador' (1994)
  • Drie Zilveren Horloges' (1995)
  • Het Vonnis' (1997)
  • The XIII-mystery: Het Onderzoek' (geen stripverhaal) (1999)
  • Staatsgevaarlijk!' (2000)
  • Laat De Honden Los!' (2002)
  • Operatie Montecristo' (2004)
  • Het Goud van Maximiliaan' (2005)
  • De Ierse Versie' (2007, getekend door Jean Giraud)
  • De Laatste Ronde' (2007)

Largo Winch i.s.m. tekenaar Philippe Francq

  • De wet van de dollar (2005)
  • De drie ogen van de bewakers van de Tao (2007)
  • De weg en de deugd (2008)
  • Zwarte Zee (2010)
  • Rode woede (2012)
  • Cross Fire (2014)
  • 20 seconden (2015)

De meesters van de gerst i.sm. tekenaar Francis Vallès (inkleuring: Marie-Paule Alluard)

Blake en Mortimer i.s.m. tekenaars Ted Benoit*, René Sterne & Chantal De Spiegeleer**, Antoine Aubin***, Peter van Dongen & Teun Berserik****

Wayne Shelton i.s.m. tekenaar Christian Denayer (kleuren: Bertrand Denoulet)

  • De missie (2001)
  • Het verraad (2002)
  • Het contract (2003, als scenarist i.s.m. Cailleteau)
  • Hare Hoogheid Honesty (2010)
  • De losprijs (2011)
  • Honderd miljoen pesos (2013)
  • No return (2014)
  • Vendetta (2017)

Lady S. i.s.m. tekenaar Philippe Aymond

  • Na zdorovje, Shanjoeska! (2004)
  • Op je gezondheid, Suzie! (2005)
  • 59° noorderbreedte (2006)
  • Wie een kuil graaft voor een ander... (2007)
  • Een mol in Washington (2009)
  • Saudade (2010)
  • Een lange seconde (2011)
  • Staatsraison (2012)

Rani i.s.m. scenarist Alcante en tekenaar Francis Vallès

  • Bastaard (2009)
  • Bandiet (2011)
  • Slavin (2012)

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]