Once in a Lifetime is een nummer van Talking Heads dat begin 1981 als single werd uitgebracht, en dat is terug te vinden op het album Remain in Light.
Muzikaal is het nummer een typische compositie van het album Remain in Light met een funky bas- en drumlijn, Afrikaanse polyfone ritmes en het gebruik van samples of loops. Een groot deel van het nummer wordt meer gesproken dan gezongen door David Byrne in de stijl van radio- en televisiedominees, ter versterking van herhaalde oproepen tot reflectie ("and you may find yourself...", "and you may aks yourself...", "you may tell yourself...") die uitmonden in een aanroep van God in een uitroep van vertwijfeling ("And you may say to yourself: MY GOD!... WHAT HAVE I DONE?").
De tekst handelt over de halfbewuste manier waarop mensen door het leven gaan en zich door toevalligheden laten leiden tot waar we zijn. Het hier en nu wordt beschreven als een sleur ("letting the days go by") en de conclusie is dat er niets verandert (achtmaal "same as it ever was"). De tekst is daarmee een typische beschrijving van de midlifecrisis, maar past ook zeer goed in de "No Future"-stemming van eind jaren zeventig/begin jaren tachtig van de twintigste eeuw.
De videoclip bij het nummer toont David Byrne die danst alsof hij een marionet is. Hij maakt allerlei abrupte bewegingen van hoofd en armen, ploft op de knieën en zakt voorover en maakt andere bewegingen die suggereren dat hij met touwtjes wordt bestuurd. Ook hiermee wordt gesuggereerd dat mensen niet bewust kiezen in hun leven en zich maar laten meeslepen. Gaandeweg raakt hij sterk bezweet en wist zijn gezicht af met een zakdoek.
