Ons Jabeur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ons Jabeur
US Open 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Tunesië Tunesië
Geboorteplaats Ksar Hellal, Tunesië
Geboortedatum 28 augustus 1994
Woonplaats Tunis, Tunesië
Lengte 1,67 m
Gewicht 67 kg
Profdebuut 2010
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 12.379.307 US dollar
Coach Issam Jellali
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 429–232
Titels 5 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 2e (27 juni 2022)
WTA Finals groepsfase (2022, 2023)
Olympische Spelen 1e ronde (2012, 2016, 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2022, 2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 30–30
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 116e (3 februari 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2019)
Laatst bijgewerkt op: 30 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Birmingham 2021

Ons Jabeur (Ksar Hellal, 28 augustus 1994) is een tennisspeelster uit Tunesië. Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis. Haar favoriete ondergrond is gravel. Zij speelt rechtshandig en heeft een twee­handige backhand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2008.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Haar grootste successen boekte zij als junior, door in 2011 Roland Garros voor meisjes te winnen, waar zij in 2010 ook al in de finale stond.

Jabeur debuteerde in 2008 op het ITF-toernooi van El Menzah (Tunesië). Zij stond in 2009 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Monastir (Tunesië) – zij verloor van de Nederlandse Elise Tamaëla. In 2010 veroverde Jabeur haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), door de Poolse Sandra Zaniewska te verslaan. Tot op heden(september 2023) won zij elf ITF-titels, de meest recente in 2018 in Manchester (Engeland).

In 2012 nam Jabeur voor Tunesië deel aan de Olympische Spelen in Londen – zij verloor haar openings­partij van de Duitse Sabine Lisicki. In 2014 plaatste zij zich via het kwalificatietoernooi voor het US Open. Ook op het Australian Open van 2015 wist zij zich te kwalificeren voor het hoofdtoernooi. In 2016 nam zij weer deel aan de Olympische Spelen, in Rio de Janeiro – ook nu verloor zij in de eerste ronde, van Russin Darja Kasatkina.

In 2018 stond Jabeur voor het eerst in een WTA-finale, in Moskou – deze verloor zij van de thuisspelende Darja Kasatkina.

Op het Australian Open 2020 bereikte zij de kwartfinale, door onder meer Johanna Konta, Caroline Garcia en Caroline Wozniacki te verslaan. Daarmee kwam zij binnen op de top 50 van de wereldranglijst.

In 2021 won Jabeur haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Birmingham – in de finale versloeg zij Russin Darja Kasatkina. In augustus kwam zij binnen op de top 20. In oktober bereikte zij de halve finale op het WTA-toernooi van Indian Wells – daarmee maakte zij haar entree op de top tien van de wereldranglijst.

In 2022 won Jabeur haar tweede titel op het WTA 1000-toernooi van Madrid – in de finale versloeg zij de Amerikaanse Jessica Pegula. In juni, na haar derde titel, in Berlijn, steeg zij naar de tweede plek op de wereldranglijst. Op Wimbledon bereikte zij de finale, die zij in drie sets verloor van de Kazachse Jelena Rybakina. Ook op het US Open bereikte zij de finale – deze verloor zij van de Poolse Iga Świątek.

In 2023 won Jabeur haar vierde titel op het WTA 500-toernooi van Charleston – in de finale versloeg zij de Zwitserse Belinda Bencic. Voor het tweede jaar op rij wist zij op Wimbledon de finale te bereiken, maar zij verloor wederom, ditmaal van Markéta Vondroušová, in twee sets. In september won zij haar vijfde titel, op het WTA 250-toernooi van Ningbo – in de finale klopte zij de negentienjarige Diana Sjnaider.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Jabeur is weinig actief in het dubbelspel. Na het winnen van de dubbelspeltitel op het ITF-toernooi van Casablanca (2010), samen met de Slowaakse Katarína Baranová, speelde Jabeur lange tijd geen rol van betekenis in het dubbelspel, tot zij in februari 2019 op het WTA-toernooi van Doha de halve finale bereikte, samen met de Amerikaanse Alison Riske.

Jabeur stond in 2021 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Birmingham, samen met de Australische Ellen Perez – zij verloren van het Tsjechische koppel Marie Bouzková en Lucie Hradecká.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2011–2020 maakte Jabeur deel uit van het Tunesische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 37–13.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 601 778
2011 1209
2012 264
2013 139
2014 146
2015 210
2016 193
2017 88 835
2018 62
2019 77 179
2020 31 215
2021 10 160
2022 2 258

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Jabeur heeft tot op heden éénmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 11 januari 2019):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2018-09-30 Vlag van China WTA Peking eerste ronde Vlag van Roemenië Simona Halep 6-1, opg. details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2021-06-20 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Rusland Darja Kasatkina 7-5, 6-4 details
2. 2022-05-07 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula 7-5, 0-6, 6-2 details
3. 2022-06-19 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gras Vlag van Zwitserland Belinda Bencic 6-3, 2-1, opg. details
4. 2023-04-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Zwitserland Belinda Bencic 7-6, 6-4 details
5. 2023-09-30 Vlag van China WTA Ningbo hardcourt Witte vlag Diana Sjnaider 6-2, 6-1 details
verloren finales
1. 2018-10-20 Vlag van Rusland WTA Moskou hardcourt (i) Vlag van Rusland Darja Kasatkina 6-2, 6-7, 4-6 details
2. 2021-04-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Australië Astra Sharma 6-2, 5-7, 1-6 details
3. 2021-10-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza 6-3, 3-6, 0-6 details
4. 2022-04-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Zwitserland Belinda Bencic 1-6, 7-5, 4-6 details
5. 2022-05-15 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Polen Iga Świątek 2-6, 2-6 details
6. 2022-07-09 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 6-3, 2-6, 2-6 details
7. 2022-09-10 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Polen Iga Świątek 2-6, 6-7 details
8. 2023-07-15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová 4-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2021-06-20 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Ellen Perez Vlag van Tsjechië Marie Bouzková
Vlag van Tsjechië Lucie Hradecká
4-6, 6-2, [8-10] details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R KF 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 4R 4R 1R KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R g.t. KF F F
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 3R 3R 3R F 4R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2019 2020 2021
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ons Jabeur.