Naar inhoud springen

Operator-algebra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Patrick (overleg | bijdragen) op 8 feb 2019 om 08:39. (niet lopende zin hersteld aan de hand van en:Operator algebra)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

In de functionaalanalyse is een operator-algebra een algebra van continue lineaire operatoren op een topologische vectorruimte met de operatie vermenigvuldiging gegeven door compositie van mappings. Hoewel deze tak van de wiskunde meestal wordt ingedeeld als een onderdeel van de functionaalanalyse, vindt de operator-algebra directe toepassing in de representatietheorie, de differentiaalmeetkunde, de kwantumstatistische mechanica en de kwantumveldentheorie.

Deze algebras kunnen worden gebruikt bij het bestuderen van willekeurige verzamelingen van operatoren met weinig gelijktijdige algebraïsche relatie. Vanuit dit oogpunt kunnen operator-algebras worden beschouwd als een veralgemening van de spectraaltheorie van een enkelvoudige operator. In het algemeen zijn operator-algebra's niet-commutatieve ringen.

In het algemeen vereist men dat een operatoralgebra gesloten is in een specifieke operator topologie binnen de algebra van de gehele continue lineaire operatoren. In het bijzonder is het een verzameling van operatoren met zowel algebraïsche als topologische afsluitings eigenschappen. In sommige disciplines worden zulke eigenschappen geaxiomatiseerd en vormen algebras met een bepaalde topologische structuur het onderwerp van het onderzoek.