Panmela Castro

Panmela Castro
Persoonsgegevens
Geboren	Rio de Janeiro, 26 juni 1981
Geboorteland	Brazilië
Opleiding	Escola Nacional de Belas Artes Staatsuniversiteit van Rio de Janeiro
Beroep(en)	graffitiartiest
Website
Portaal    Kunst & Cultuur

Tijdelijke muurschildering op Stedelijk Museum Amsterdam (9 maart 2019)

Panmela Castro, ook wel Anarkia Boladona genoemd (Rio de Janeiro, 26 juni 1981) is een Braziliaanse street-artartiest.

Al op jonge leeftijd kreeg ze te maken met huiselijk geweld. Zowel zijzelf, haar moeder als haar tante(s) had er onder te lijden. Ze studeerde af aan de Escola Nacional de Belas Artes aan de Federale Universiteit van Rio de Janeiro (bachelor) en ging verder studeren aan de Staatsuniversiteit van Rio de Janeiro (master of arts).

Vrouwen werden vanaf 2006 wel beschermd via de Lei Maria de Penha-wet, maar veel vrouwen wisten niet van het bestaan van die wet, die fysiek geweld en misbruik strafbaar maakt. In haar kunstwerken, bestaande uit graffitikunst hoopt ze kennis over die wet te verspreiden en blijvend te protesteren tegen geweld tegen vrouwen. In haar kunst strijd ze ook tegen genderongelijkheid, onderdrukking van vrouwen en huiselijke geweld. Haar naam dook op in bladen als een van de invloedrijkste vrouwen op die gebieden in bladen als Newsweek. Ze was oprichter van Rede Nami, een stedelijk netwerk waarin vrouwelijke artiesten genderongelijkheid onder de aandacht brengen door street-art, graffiti en workshops in Rio de Janeiro. In die workshops wordt informatie verstrekt over huiselijk geweld en worden lessen gegeven in graffiti-kunst.

In maart 2010 mocht ze de The DVF Award in ontvangst nemen voor haar voortrekkersrol in vrouwenrechten. Het World Economic Forum noemde haar in 2013 als een van de Young Global Leaders. In dat jaar volgde ook een documentaire over haar leven.

In 2019 was ze na een verblijf in Londen even in Nederland om een muurschildering te plaatsen op de Badkuip van het Stedelijk Museum Amsterdam. Het was Internationale Vrouwendag (8 maart 2019) en ze bezocht het Mama Cash Feminist festival dat aldaar werd gehouden. De kunstenaar lichtte toe, dat ze vaak vrouwen als Siamese tweeling afbeeldt, waarbij de gezichten in elkaar overvloeien. Het werk kwam als improvisatie tot stand zonder voorontwerp. Foutjes kan ze tijdens het proces dan zelf ook wegwerken. De schildering werd nog voorzien van een tekst (One year with no answer) van Marielle Franco, Braziliaans feminist, omgebracht in 2018. De schildering werd aangebracht op folie, waardoor het witte ontwerp van Benthem Crouwel Architekten er bij het verwijderen van de folie net zo wit weer onder uit komt. De schildering werd in zes uur geplaatst in guur weer geplaatst (de verf liep hier en daar uit, omdat ze te langzaam opdroogt).