Mareen Louie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Peanut Harper)
Mareen Louie
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Peanut
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats San Francisco, CA, VS
Geboortedatum 15 augustus 1960
Profdebuut 1978
Met pensioen 1994
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 648.325 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 238–263
Titels 4
Hoogste positie 19e (1 april 1985)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1978, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1980, 1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1978, 1984)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 118–162
Titels 4
Hoogste positie 31e (6 april 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1980)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5–13
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1976, 1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1978)
Laatst bijgewerkt op: 22 augustus 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1978 [1] 36
1979 [2] 80
1980 [3] 35
1981 [4] 32
1982 [5] 90
1983 54
1984 53
1985 22
1986 64 97
1987 98 39
1988 58 110
1989 113 46
1990 75 51
1991 71 44
1992 316 90
1994 151

Mareen Louie (San Francisco, 15 augustus 1960), beter bekend als Peanut Louie,[6] is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Louie begon met tennis toen zij vier jaar oud was.[6] Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1976 tot en met 1994.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Haar zeven jaar oudere zus Marcie Louie was van 1972 tot en met 1982 beroepstennisspeelster.[7]

"Peanut" Louie trad op 3 mei 1986 in het huwelijk met Timothy Harper.[8] Sindsdien hanteert zij de naam Peanut Louie-Harper.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De ITF[9] vermeldt Wimbledon 1976 als Louie's eerste grandslamdeelname. Wimbledon zelf[10] geeft aan dat haar zus Marcie de deelneemster was.[11] De WTA[12] heeft notities van haar deelname in 1976 aan toernooien in Burlingame (Californië) in januari en in Philadelphia (Pennsylvania) in maart/april – hiervoor kan nergens bevestiging worden gevonden, ook niet op het Tennisforum.

Louie's eerste, door alle bronnen gestaafde, deelname is die aan het US Open 1976, waar zij in de eerste ronde verloor van landgenote Lele Forood. In maart 1977 speelde zij op de Family Circle Cup op Hilton Head Island.[13] Drie maanden later bereikte Louie de finale van het meisjesenkelspel op Wimbledon 1977, door onder meer de Argentijnse Ivanna Madruga en de Duitse Sylvia Hanika te verslaan – de eindstrijd verloor zij van landgenote Lea Antonoplis.

Bij de volwassenen stond Louie in januari 1978 voor het eerst in een finale, op het WTA-toernooi van Californië in San Carlos – hier veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Ruta Gerulaitis te verslaan.[14] In totaal won zij vier enkelspeltitels, de laatste in 1985 in Denver, waar zij te sterk was voor landgenote Zina Garrison.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde op het US Open 1984, waar zij Kim Sands en Virginia Wade versloeg. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 19e plaats, die zij bereikte in april 1985.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Louie debuteerde in 1977 op het US Open, samen met landgenote Stacy Margolin. In november 1978 won zij haar eerste professionele dubbelspelpartij, op het Florida Federal Open-toernooi in Clearwater/Oldsmar, weer met Margolin aan haar zijde – in de eerste ronde versloegen zij Lele Forood en Pam Teeguarden.[15]

Louie stond in 1979 voor het eerst in een dubbelspelfinale, op het toernooi van Carlsbad, samen met landgenote Marita Redondo – zij verloren van zus Marcie Louie en de Tsjecho-Slowaakse Regina Maršíková.[16] In 1980 veroverde Louie haar eerste WTA-titel, op het Japan Open in Tokio, samen met landgenote Dana Gilbert, door Nerida Gregory en Marie Pinterova te verslaan.[17] In totaal won zij vier dubbelspeltitels, de laatste in 1991 in Scottsdale, samen met landgenote Cammy MacGregor.[18]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde op Wimbledon 1989 – samen met landgenote Wendy White versloeg zij eerst Betsy Nagelsen en Dianne Van Rensburg, en vervolgens Penny Barg en Ronni Reis, alvorens te zwichten voor het tweede reekshoofd, Larisa Savtsjenko en Natallja Zverava. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 31e plaats, die zij bereikte in april 1992.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Louie's beste resultaat in deze discipline is het bereiken van de derde ronde op het US Open 1978 samen met landgenoot Andy Lucchesi – zij moesten het afleggen tegen de Nederlandse Betty Stöve en Zuid-Afrikaan Frew McMillan.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

Finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score ref
gewonnen finales
1. 1978-01-15 Vlag van Verenigde Staten WTA San Carlos hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ruta Gerulaitis 7-6, 6-2 [14]
2. 1980-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Columbus hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Beth Norton 6-2, 6-3 [19]
3. 1984-04-29 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Durban hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rene Uys 6-1, 6-4 [20]
4. 1985-01-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Denver tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Zina Garrison 6-4, 4-6, 6-4 [21]
verloren finales
1. 1980-12-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Tucson tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Tracy Austin 2-6, 0-6 [22]

Finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score ref
gewonnen finales
1. 1980-10-26 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Dana Gilbert Vlag van Australië Nerida Gregory
Vlag van Hongarije (1949-1956) Marie Pinterova
7-5, 7-6 [23]
2. 1984-04-29 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) WTA Durban hardcourt Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez Vlag van Brazilië (1968-1992) Cláudia Monteiro
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Beverly Mould
7-5, 5-7, 6-1 [20][24]
3. 1989-09-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Phoenix hardcourt Vlag van Verenigde Staten Penny Barg Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rosalyn Fairbank-Nideffer
7-6, 7-6 [25]
4. 1991-11-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach
7-5, 3-6, 6-3 [26]
verloren finales
1. 1979-04-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Carlsbad hardcourt Vlag van Verenigde Staten Marita Redondo Vlag van Verenigde Staten Marcie Louie
Vlag van Tsjecho-Slowakije Regina Maršíková
2-6, 6-2, 4-6 [27][16]
2. 1981-03-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Inglewood tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Marita Redondo Vlag van Verenigd Koninkrijk Sue Barker
Vlag van Verenigde Staten Ann Kiyomura
1-6, 6-4, 1-6 [28][29][30]
3. 1987-10-04 Vlag van Verenigde Staten WTA New Orleans tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Heather Ludloff Vlag van Verenigde Staten Zina Garrison
Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
3-6, 3-6 [31]
4. 1990-08-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Verenigde Staten Wendy Prausa Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
Vlag van Verenigde Staten Anne Smith
6-7, 4-6 [32]
5. 1991-08-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Lise Gregory Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot
7-6, 4-6, 3-6 [33]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 3R 2R 2R 2R 2R 2R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 1R 3R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1976 1978 1979 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t. g.t. g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 1R 2R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]