Philippe Sollers
Philippe Sollers (Talence, 28 november 1936 – Parijs, 6 mei 2023) was een Frans schrijver en essayist.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Sollers was in 1960 medeoprichter van het avantgardistische literatuurtijdschrift Tel Quel, dat onder zijn invloed, in de loop van de jaren zestig, min of meer marxistisch werd. Na de opheffing van Tel Quel in 1982 leidde hij L’infini.
In de literatuur begon Sollers vrij traditioneel met een psychologische roman in een burgerlijke omgeving: Une curieuse solitude (1958). Gaandeweg werd zijn werk meer abstract; in Le Parc (1961, Prix Médicis) is bijvoorbeeld al geen sprake meer van personages, maar enkel van ‘figuren’ en ‘situaties’. In zijn moeilijk toegankelijke werken Drame (1965), Nombres (1968), Lois (1972) en H (1973) probeerde hij via een nieuwe taal en met provocerende uitspraken een nieuwe visie op het politieke en culturele leven mogelijk te maken.
Sollers publiceerde in die periode ook veel essays. Hij was bevriend met Jacques Lacan, Louis Althusser en Roland Barthes, en stond samen met hen in het centrum van het onrustige Parijse intellectuele leven van eind jaren zestig en begin jaren zeventig, een periode die hij beschrijft in zijn bekendste, weer meer conventioneel geschreven roman Femmes (1983). Philip Roth vergeleek dit boek, vol “goedgemutste kwaadaardigheid”, met het werk van Louis Ferdinand Céline.
Na het succes van Femmes werd Sollers een veelgevraagde persoonlijkheid in de Franse media, waarin hij zich uitliet over de meest uiteenlopende actuele onderwerpen. Sollers was een fel tegenstander van gentechnologie.
Sollers was sinds 1974 getrouwd met schrijfster-filosofe-linguiste-psychoanalytica Julia Kristeva.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
Essays[bewerken | brontekst bewerken]
- Guerres secrètes 2007
- Fleurs 2006
- Dictionnaire amoureux de Venise, 2004
- Mystérieux Mozart 2001
- Éloge de l'Infini 2001
- Francis Ponge 2001
- Francesca Woodman 1998
- Casanova l'admirable 1998
- La Guerre du Goût 1994
- Picasso, le héros 1996
- Les passions de Francis Bacon 1996
- Sade contre l'Être suprême 1996
- Improvisations 1991
- De Kooning, vite 1988
- Théorie des Exceptions 1985
- Sur le Matérialisme 1974
- L'Écriture et l'Expérience des Limites 1968
- Logiques 1968
- L'Intermédiaire 1963
Romans[bewerken | brontekst bewerken]
- Les Voyageurs du temps, 2009
- Un vrai roman, Mémoires, 2007
- Une Vie Divine, 2006
- L'Étoile des Amants, 2002
- Passion Fixe, 2000
- Un amour américain, 1999
- Studio, 1997
- Le cavalier du Louvre, 1995
- Le Secret, 1992; Nederlandse vertaling: Het geheim, door Jeanne Holierhoek, 1995
- La Fête à Venise, 1991
- Le Lys d'Or, 1989
- Les Folies Françaises, 1988
- Le Cœur Absolu, 1987
- Paradis 2, 1986
- Portrait du Joueur, 1984
- Femmes, 1983
- Paradis, 1981
- H, 1973
- Lois, 1972
- Nombres, 1966
- Drame, 1965
- Le Parc, 1961; Nederlandse vertaling: Het park, door Kiki Coumans, 2000
- Une Curieuse Solitude, 1958; Nederlandse vertaling: De eenzaamheid van het geluk, door Remco Campert 1961
Literatuur en bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- A. Bachrach e.a.: Encyclopedie van de wereldliteratuur. Bussum, 1980-1984. ISBN 90-228-4330-0
- Johannes Angermüller: Nach dem Strukturalismus. Theoriediskurs und intellektuelles Feld in Frankreich. Bielefeld 2007. ISBN 978-3-89942-810-0
- Barthes, Roland: Sollers écrivain. Paris 1979. ISBN 2-02-005187-7
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
