Pierre de Soete

Pierre de Soete
Algemene informatie
Land	België
Geboortedatum	1886
Geboorteplaats	Sint-Jans-Molenbeek
Overlijdensdatum	1948
Overlijdensplaats	Stedelijk gebied Brussel
Werk
Beroep	beeldhouwer, medailleur
Persoonlijk
Talen	Frans
Moedertaal	Frans
	De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.; U kunt die informatie hier bewerken.

Pierre de Soete (Sint-Jans-Molenbeek, 1886 - Brussel, 1948) was een Belgische beeldhouwer en ontwerper van medailles.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

De Soete werd reeds op achtjarige leeftijd aan het werk gezet. Op veertienjarige leeftijd werd hij wees. Hij schreef zich in aan de tekenacademie van Molenbeek. In die periode deed hij allerhande werkjes voor zijn levensonderhoud. Hij werd in 1900 leerjongen in de polijstafdeling van de Compagnie des Bronzes. Kort daarop werd hij bevorderd naar de montageafdeling en werkte er aan beelden van befaamde beeldhouwers zoals Julien Dillens, Constantin Meunier en zelfs Jef Lambeaux. Als autodidact leerde hij hierbij modelleren en boetseren met de bedoeling zelf beeldhouwer te worden. Een bronsgieterij in Anderlecht stelde hem in 1911 aan als hoofd van een van de afdelingen.

Vanaf 1924 begon hij voltijds als beeldhouwer. Hij ontving talloze orders, onder andere voor dodenmonumenten met als eerste grote verwezenlijking in 1926 het Brussels monument voor de vliegers en ballonvaarders die tijdens de oorlog waren gesneuveld. Voortaan legde hij zich speciaal toe op officiële bestellingen van bustes, medailles of portretten. Hij verwezenlijkte een aantal monumentale werken die doen denken aan beelden van autoritaire regimes uit de jaren 1930.

Tezelfdertijd maakte hij een zeer gevarieerd oeuvre in kleiner formaat met zeer originele onderwerpen als moederschap, sport en dans. Deze werken vertonen een zeer klassieke stijl, maar toch beweerde de Soete niet te behoren tot eender welke artistieke school en steeds te werken naar eigen inzicht. Hij ontwierp ook beeltenissen voor de auto-industrie, zoals het iconisch radiatorornament voor de Minerva-auto's.

Hij is ook de auteur van het boek "Furore teutonico : les incidents de Louvain : ses origines et ses polémiques" over de verwoesting van Leuven in augustus 1914, waarbij de Universiteitshal met bibliotheekvleugel in vlammen opging. Hij werkte mee aan de letterbalustrade van de Universiteitsbibliotheek aan het Ladeuzeplein. De heropbouw werd met Amerikaans geld uitgevoerd, maar de rector weigerde de balustrade te installeren uit vrees de Duitse wetenschappers te schofferen. Samen met de bouwheer heeft de Soete uit protest hiertegen een juridische strijd gevoerd tot in 1932.

Enkele beelden[bewerken | brontekst bewerken]

1920 - Monument voor de gesneuvelden van de firma Minerva, Rodestraat, Antwerpen
1926 - Brussels monument voor de vliegers en ballonvaarders die tijdens de oorlog zijn gesneuveld, Fr. Rooseveldtlaan, Brussel
1926 - Vissersgedenkteken (Metropolitan Museum, New York). Om inspiratie op te doen verbleef hij hiervoor enkele dagen tussen de vissers van Oostende. Hiervan bestaat er een kopie (1958) op origineel formaat in Nieuwpoort en ook twee kleinere modellen, geschonken aan minister Anseele en de visserskapitein Arsène Blondé.
1927 - Gedenkteken voor St. George's Day, Zeebrugge
1928 - Gedenkteken voor de slachtoffers van de autosport, Schaarbeek
1929 - Grafmonument voor Georges Nélis, stichter van de Belgische luchtmacht, Evere
1930 - Monument voor de gesneuvelden van het 1ste en 21ste Linieregiment, Chartreusekazerne, Luik.
1932 - Monument voor maarschalk Foch, Spa
1932 - Dodenmonument, Strombeek-Bever
1935 - Monument Albert I, Verviers
1936 - Teutonenfurie, Dinant (verwoest in 1940)

Afbeeldingen (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Vissersmonument in Nieuwpoort
Monument voor de vliegers en ballonvaarders in Brussel

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Pierre de Soete van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.