Pisacca-tinamoe
| Pisacca-tinamoe IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Nothoprocta ornata (Gray, GR, 1867)[2] | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Pisacca-tinamoe op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De pisacca-tinamoe (Nothoprocta ornata) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1867 door Gray.
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]De soort komt voor van Peru tot het noorden van Chili en het noordwesten van Argentinië en telt drie ondersoorten:[3]
- N. o. branickii: centraal Peru.
- N. o. ornata: zuidelijk Peru, westelijk Bolivia en noordelijk Chili.
- N. o. rostrata: zuidelijk Bolivia en noordwestelijk Argentinië.
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Deze vogel wordt ongeveer 32 cm in lengte. De rug is bruingrijs met zwarte markeringen. De poten zijn geel of grijs.
Voedsel
[bewerken | brontekst bewerken]De pisacca-tinamoe eet fruit van de grond of lage struiken. Hij eet ook bloemen, bladeren en wortels van planten.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Het mannetje paart met ongeveer vier vrouwtjes, die hun eieren in dicht struikgewas leggen. Daarna voedt het mannetje de jongen op en broedt hij de eieren uit. De vrouwtjes paren met meerdere mannetjes, in het territorium van de mannetjes (polygynandrie).
· 
· 
- ↑ (en) Pisacca-tinamoe op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Gray, G. R. (1867). List of the specims of birds in the collection of the British Museum, Part V. 120 p.
- ↑ (en) Gill, F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2022. IOC World Bird List (v12.1).