Pisacca-tinamoe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pisacca-tinamoe
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Pisacca-tinamoe
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Tinamiformes (Tinamoes)
Familie:Tinamidae (Tinamoes)
Geslacht:Nothoprocta
Soort
Nothoprocta ornata
(Gray, GR, 1867)[2]
Pisacca-tinamoe
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pisacca-tinamoe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De pisacca-tinamoe (Nothoprocta ornata) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1867 door Gray.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De soort komt voor van Peru tot het noorden van Chili en het noordwesten van Argentinië en telt drie ondersoorten:[3]

  • N. o. branickii: centraal Peru.
  • N. o. ornata: zuidelijk Peru, westelijk Bolivia en noordelijk Chili.
  • N. o. rostrata: zuidelijk Bolivia en noordwestelijk Argentinië.

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vogel wordt ongeveer 32 cm in lengte. De rug is bruingrijs met zwarte markeringen. De poten zijn geel of grijs.

Voedsel[bewerken | brontekst bewerken]

De pisacca-tinamoe eet fruit van de grond of lage struiken. Hij eet ook bloemen, bladeren en wortels van planten.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Het mannetje paart met ongeveer vier vrouwtjes, die hun eieren in dicht struikgewas leggen. Daarna voedt het mannetje de jongen op en broedt hij de eieren uit.