Plioplatecarpus
| Plioplatecarpus Fossiel voorkomen: Laat-Krijt (~ 83,5 Ma) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||
| Plioplatecarpus | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Skelet van Plioplatecarpus (vermoedelijk Plioplatecarpus ictericus) lengte 5,5m | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Plioplatecarpus op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Plioplatecarpus is een geslacht van uitgestorven zeereptielen, behorend tot de familie Mosasauridae. Zoals alle Mosasauridae leefde Plioplatecarpus tijdens het Laat-Krijt, ongeveer 83,5 miljoen jaar geleden.
Anatomie
De ogen van Plioplatecarpus waren mogelijk groter dan die van andere Mosasauridae, maar zijn schedel was relatief kort. Hij had minder tanden en de tanden waren meer gekromd, wat erop wijst dat hij mogelijk op kleine prooien joeg.
Ontdekking
De eerste overblijfselen van Plioplatecarpus werden gevonden in 1882 in Europa, door paleontoloog Louis Dollo (P. marshi). Zijn vondst was incompleet, maar al snel doken er meer fossielen op. In 1869 vond Edward Drinker Cope een fossiel in Noord-Amerika, maar identificeerde dit eerst als een soort van Mosasaurus.[1]
Fossielen en skeletten van Plioplatecarpus zijn wereldwijd gevonden, waaronder in Nederland.