Rattenstaarten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rattenstaarten
Macrouridae sp.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Onderklasse:Neopterygii (Nieuwvinnigen)
Infraklasse:Teleostei (Beenvissen)
Superorde:Paracanthopterygii (Kabeljauwachtige beenvissen)
Orde:Gadiformes (Kabeljauwachtigen)
Familie
Macrouridae
Gilbert & Hubbs, 1916[1]
Onderfamilies
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Rattenstaarten op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De familie Rattenstaarten (Macrouridae) (Engels: grenadiers) behoort tot de orde van de Kabeljauwachtigen (Gadiformes). Soorten uit deze familie zijn over het algemeen grote, bruin tot zwarte zeevissen. De leden van deze familie behoren tot de meest voorkomende diepzeevissen. Ze worden aangetroffen op grote dieptes in de Noordelijke IJszee en Zuidelijke IJszee. Grenadiers zijn misschien het meest bekend door hun rol in de film Titanic, waarin de vissen worden gezien tijdens de verkenning van het wrak.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze familie is een grote en diverse familie met erkend ongeveer 34 geslachten en 391 soorten[2] Meer dan de helft van de soorten worden toegerekend aan slechts drie geslachten: Coelorinchus, Coryphaenoides en Nezumia. Ze kunnen een lengte bereiken van ongeveer 10 centimeter (Hymenocephalus gracilis) tot 1,5 meter (Albatrossia pectoralis). Een belangrijke commerciële visserij bestaat er voor de grotere soorten, zoals de Albatrossia pectoralis en de Coryphaenoides rupestris. De familie als geheel zou tot 15 procent van de diepzeevissenbevolking kunnen vertegenwoordigen.

Typisch voor deze zeevissen zijn de grote kop met grote bek en ogen en het verder zeer slanke lichaam dat naar de staart toe steeds verder versmalt. Op één soort na is hebben zij geen staartvin. Deze rat-achtige staart verklaart de gemeenschappelijke naam rattenstaart en de familienaam Macrouridae, van Griekse makros betekenend "groot" en oura betekent "staart". De eerste rugvin is klein, hoog en gericht (en kan stekelig zijn); de tweede rugvin loopt langs de rest van de rug en voegt met de staart en de uitgebreide aarsvin samen. De schubben zijn klein.

Gedrag[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals met vele diep levende vissen is de zijlijn goed ontwikkeld. Het wordt verder door talrijke chemoreceptoren geholpen die op het hoofd en de lippen aanwezig zijn, en chemo-sensorische baarddraden onderaan de kin. De bentische soorten hebben zwemblazen met unieke spieren hieraan vast. De dieren worden verondersteld om deze spieren te gebruiken om te "trommelen" hun zwemblazen en om geluid te produceren, mogelijk een rol spelend in voortplanting en de locatie ervan. De licht-producerende organen zijn bij sommige soorten aanwezig en bevinden zich in het midden van de buik, vlak vóór de anus en onderaan de huid.

Met het leven op dieptes van 200 tot 6.000 meter, zijn de rattenstaarten de meest voorkomende bodembewonende vissen van de grote diepte (er zijn twee soorten die overigens op gemiddelde diepte leven). Vissen uit deze familie kunnen solitair zijn of zij kunnen grote scholen vormen. De bodembewonende (bentische) soorten worden aangetrokken naar zogenaamde diepszee-oasen, zoals hydrothermale bronnen, cold seeps, en scheepswrakken. Rattenstaarten zijn waarschijnlijk generalisten, die zich voeden met kleinere vissen, diepzeeschaaldieren zoals garnalen en vlokreeftjes, tonkreeftjes en minder vaak inktvissen en lantaarnvissen. Het zijn belangrijke top-roofdieren in het leefmilieu van de diepzeebodem; sommige soorten zijn ook betrapt op het vreten van kadavers (aaseters).

Voortplantingsgedrag[bewerken | brontekst bewerken]

Aangezien weinig larven van de rattenstaarten zijn verkregen is er maar weinig bekend van hun levensgeschiedenis. Ze staan er om bekend om grote hoeveelheden (meer dan 100.000) uiterst kleine (1-2 millimeter) eieren te produceren met drijfvermogen door lipidedruppeltjes. De eieren worden verondersteld te drijven naar de thermocline (de overgang tussen warmer oppervlaktewater en koude, diepere wateren) te drijven waar zij zich ontwikkelen. De jongeren blijven in ondiepere wateren, geleidelijk aan met de leeftijd migrerend naar grotere diepten.

Het kuit schieten kan of kan niet aan de seizoenen gebonden zijn, afhankelijk van het soort. Minstens één soort (Coryphaenoides armatus) wordt verondersteld slechts één keer in het leven zich voort te planten (semelparous zijn). De volwassenen sterven dan na het kuit schieten. De soorten die zich meerdere keren in hun leven voortplanten (niet-semelparous) kunnen 56 jaar of langer leven. Van de familie rattenstaarten wordt verondersteld dat ze ecologisch kwetsbaar zijn. Als er een intensieve, gerichte beroepsvisserij plaatsvindt op deze populaties, zullen deze snel terechtkomen onder het biologisch minimum en instorten door overbevissing.

Lijst van onderfamilies en geslachten[bewerken | brontekst bewerken]

Lijst van onderfamilies, geslachten en soorten
In de lijst zijn alle soorten opgenomen die volgens Catalogue of Life tot deze familie behoren. Hier kwam het geslacht Macruroplus met 1 soort in voor waarvan niet achterhaald kon worden tot welke onderfamilie deze behoort, en is daarom los hieronder opgenomen.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rattenstaarten&oldid=61410987"