Rechter (Israël)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vinvlugt (overleg | bijdragen) op 17 dec 2017 om 17:19. (Wijzigingen door 2A02:1811:3C22:E100:1B8:7A1B:1C30:FCE1 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wikiwerner)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een rechter (in een aantal Bijbelvertalingen richter genoemd), was een tijdelijke leider van het volk Israël in de tijd tussen de uittocht uit Egypte en koning David. Deze tijd wordt grotendeels beschreven in het Bijbelboek Rechters.

Nadat het volk Israël onder leiding van Jozua het land Kanaän veroverd had, verspreidden de twaalf stammen zich over het land, ieder naar hun eigen deel. Het volk leefde daar zonder een specifieke leider over het gehele volk. De omliggende volkeren, met name de Filistijnen en Midianieten, vielen geregeld een van de stammen aan en onderdrukten het volk Israël. In die tijden van onderdrukking kwamen rechters naar voren om het volk Israël (tijdelijk) te leiden en te verlossen van de onderdrukking.