Robbin Ruiter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Dennis1989 (overleg | bijdragen) op 22 apr 2020 om 01:33. (Versie 56117872 van 83.137.6.122 (overleg) ongedaan gemaakt.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Robbin Ruiter
Robbin Ruiter
Persoonlijke informatie
Volledige naam Robbin Floris Dirk Ruiter
Geboortedatum 25 maart 1987
Geboorteplaats Amsterdam, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 196 cm
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland PSV
Rugnummer 21
Contract tot 30 juni 2021 (optie +1 jaar)
Jeugd
1992–1996
1996–2008
Vlag van Nederland RKAV Volendam
Vlag van Nederland FC Volendam
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2012
2012–2017
2017–2019
2019–
Vlag van Nederland FC Volendam
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Engeland Sunderland
Vlag van Nederland PSV
70 (0)
138 (0)
21 (0)
1 (0)

* Bijgewerkt op 6 oktober 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Robbin Floris Dirk Ruiter (Amsterdam, 25 maart 1987) is een Nederlands voetballer die als doelman speelt. Hij tekende in juni 2019 een contract tot medio 2021 bij PSV, dat hem transfervrij overnam van Sunderland. In zijn verbintenis werd een optie voor nog een seizoen opgenomen.

Carrière

Ruiter werd geboren in Amsterdam en bracht zijn jeugd door in Volendam. Op vijfjarige leeftijd ging hij spelen bij RKAV Volendam, waar hij, evenals zijn vader, liefst op doel wilde staan.[1] Hij doorliep hierna de jeugdopleiding van FC Volendam, waar hij door velen gezien werd als groot talent. In het seizoen 2007/08 werd Ruiter onder trainer Stanley Menzo steeds meer bij het eerste elftal betrokken. In het seizoen 2008/09 voegde hij zich definitief bij de selectie van het eerste elftal, waar hij derde doelman werd achter Jeroen Verhoeven en Harmen Kuperus.[2]

Na het vertrek van Verhoeven naar AFC Ajax in het seizoen 2009/10 werd hij tweede doelman achter de van RKC Waalwijk overgekomen Theo Zwarthoed. Op 20 november 2009 maakte hij, wegens een blessure van Zwarthoed, zijn debuut in het betaald voetbal in de thuiswedstrijd tegen Helmond Sport. Ondanks dat de wedstrijd verloren ging, werd Ruiter in zijn debuutwedstrijd direct uitgeroepen tot man van de wedstrijd.[1] Hierna ging het snel met zijn carrière. Ruiter won de concurrentiestrijd van Zwarthoed en veroverde zo een basisplaats in het elftal van Volendam. In het seizoen 2011/12 was hij een vaste waarde voor de club. Diverse clubs, waaronder Feyenoord, FC Groningen, Newcastle United en Southampton FC, toonden interesse in de speler. Op 18 april 2012 maakte FC Utrecht bekend dat Ruiter bij de club een contract had getekend voor vier jaar.[3][4] Hij speelde er uiteindelijk vijf voor de club.

Ruiter tekende in 2017 een contract tot medio 2019 bij het dan net uit de Premier League gedegradeerde Sunderland. Dat lijfde hem transfervrij in. Zijn Engelse avontuur duurde twee jaar, met onder meer een degradatie naar de League One.

Hij tekende in juni 2019 een contract tot medio 2021 bij PSV, waar hij tweede keeper werd achter Jeroen Zoet, zolang Lars Unnerstall nog niet fit was.[5] Ruiter maakte op 3 oktober 2019 zijn debuut voor de Eindhovense club, in een met 1–4 gewonnen wedstrijd in de Europa League uit bij Rosenborg BK, nadat Zoet geblesseerd afhaakte tijdens de warming-up.[6]

Ruiter is een neef van eenmalig Oranje-doelman Jan Ruiter.[2]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 FC Volendam Vlag van Nederland Eerste divisie 21 0 0 0 21 0
2010/11 24 0 2 0 26 0
2011/12 25 0 2 0 27 0
Club totaal 70 0 4 0 0 0 74 0
2012/13 FC Utrecht Vlag van Nederland Eredivisie 33 0 1 0 34 0
2013/14 30 0 4 0 2 0 36 0
2014/15 31 0 1 0 32 0
2015/16 29 0 5 0 34 0
2016/17 15 0 2 0 17 0
Club totaal 138 0 13 0 2 0 153 0
2017/18 Sunderland Vlag van Engeland Championship 20 0 1 0 21 0
2018/19 Vlag van Engeland League One 1 0 0 0 1 0
Club totaal 21 0 1 0 0 0 22 0
2019/20 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 1 0 2 0
Club totaal 1 0 0 0 1 0 2 0

Bijgewerkt t/m 6 oktober 2019

Referenties