Roque Saint-Christophe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cycn (overleg | bijdragen) op 5 jun 2019 om 13:54. (Categorie:Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil verwijderd; Categorie:Les Eyzies toegevoegd (HotCat.js))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Roque Saint-Christophe
Roque Saint-Christophe
Roque Saint-Christophe (Frankrijk)
Roque Saint-Christophe
Situering
Land Frankrijk
Coördinaten 44° 59′ NB, 1° 4′ OL
Dichtstbijzijnde plaats Peyzac-le-Moustier
Informatie
Datering 55.000 BP
Periode Middenpaleolithicum
Cultuur Moustérien
Portaal  Portaalicoon   Archeologie

La Roque Saint-Christophe is een grote rots met rotswoningen (abris sous-roche in het Frans) aan de rivier de Vézère, gelegen vlak bij Peyzac-le-Moustier in de Dordogne, aan de D706-weg vanaf Les Eyzies de Tayac, voorbij Tursac in de Dordogne in Aquitanië, Frankrijk. Vlakbij bevindt zich de Abri de la Madeleine.

Ligging

De holen werden bewoond vanaf het middenpaleolithicum. Er is een woning met keuken uit het jaar 1000 gereconstrueerd en een middeleeuws bouwwerf.

Er is een mooi uitzicht over het rivierdal.

De klif is een kilometer lang en troont op ongeveer honderd meter hoogte boven de weg en de rivier Vézère. De rots heeft vijf terrassen die enerzijds ontstaan zijn door de erosie van het rivierwater 60 miljoen jaar geleden en anderzijds en vooral door de inwerking van de vorst op het kalksteen tijdens de ijstijden van het kwartaire tijdperk.

Geschiedenis

Het is een heel grote rotswoning uit de Moustérien-periode. Er zijn sporen dat er 55.000 jaar geleden al mensen woonden. Er is een skelet ontdekt van een neanderthaler dat ongeveer 40.000 jaar oud is.

De rots heeft in het Neolithicum in de 25e eeuw voor ons tijdperk dienstgedaan als schuilplaats. Ook tussen de 17e en de 9e eeuw en in de 8e eeuw voor Christus in de IJzertijd leefden er mensen.

Er zijn overblijfselen uit het Gallo-Romeinse tijdperk uit de eerste eeuw van onze jaartelling. Onder de overblijfselen zoals gereedschap zijn ook een gravure van een Madonna en een vis te zien, een bewijs van eerste christenen.[1]

In 976 is de eerste op schrift gestelde geschiedenis als bisschop Frotaire van Périgueux besluit een vesting te bouwen om de in de omgeving wonende bevolking te beschermen tegen de invasies van de Noormannen.

Tijdens de Honderdjarige Oorlog (1337-1453) doet de vesting dienst als vestingstad tegen de Engelsen. In de zestiende eeuw wordt de stad en de vesting bezet door de protestanten (hugenoten).

In 1588 beveelt de katholieke Franse koning Hendrik III hun uitzetting en de volledige vernietiging van de constructies en de vestingwerken.

Indeling

Tegenwoordig laat men zien hoe het leven in de vesting moet zijn geweest. Er worden ook rondleidingen gegeven. Er zijn twintig plaatsen te zien zoals de middeleeuwse bouwplaats, smederij, trommellier (soort lier), steengroeve, wapenzaal en keuken van de vesting.

Externe link

Zie de categorie Roque Saint-Christophe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.