Sabena-vlucht 571
| Sabena-vlucht 571 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
De gekaapte Boeing 707 in 1976 op de luchthaven Heatrow
| ||||
| Overzicht | ||||
| Datum | 8 mei 1972 - 9 mei 1972 | |||
| Type ramp | Kaping | |||
| Locatie | Luchthaven Tel Aviv-Lod, Tel Aviv, | |||
| Doden | 3 (1 passagier en 2 kapers) | |||
| Gewonden | 3 (2 passagiers en 1 commando) | |||
| Vliegtuig(en) | ||||
| Vliegtuigtype | Boeing 707-329 | |||
| Registratienummer | OO-SJG | |||
| Maatschappij | Sabena | |||
| Vluchtnummer | SN571 | |||
| Vertrekpunt | Luchthaven Zaventem | |||
| Tussenlanding(en) | Luchthaven Wenen | |||
| Eindbestemming | Luchthaven Tel Aviv-Lod | |||
| Passagiers | 94 (waaronder 4 kapers) | |||
| Bemanning | 7 | |||
| Overlevenden | 98 (waaronder 1 kaper) | |||
| Lijst van luchtvaartongevallen | ||||
| ||||
Op maandag 8 mei 1972 werd Sabena-vlucht 571, vanuit Zaventem, België naar Luchthaven Tel Aviv-Lod, Israël via Wenen gekaapt door vier leden van de Palestijnse terreurgroep Zwarte September wanneer het vliegtuig zich boven de Balkanlanden bevond. De Boeing 707-329 van de Belgische maatschappij Sabena had op dat moment 94 passagiers en zeven bemanningsleden aan boord.[1]
De kaping[bewerken | brontekst bewerken]
Wanneer het vliegtuig na de tussenlanding in Wenen koers zette naar 33.000 voet veerden twee mannen en twee vrouwen recht uit hun passagierszetels. De mannen begaven zich naar de cockpit terwijl de vrouwen zich in het gangpad positioneerden, gewapend met pistolen, een lading dynamiet en een granaat.
De vier kapers, Ahmed Mousa, Abdel Aziz el Atrash, Therese Halsa en Rima Tannous, waren eerder die dag in Zaventem aan boord gegaan van het vliegtuig. De Palestijnen eisten de vrijlating van 348 gevangenen in ruil voor het vrijgeven van de Boeing 707. De gezagvoerder Réginald Levy werd verplicht om verder koers te zetten naar Tel Aviv, wat de uiteindelijke eindbestemming was van het vliegtuig.
De Joodse passagiers moesten van de kapers achter in het vliegtuig plaatsnemen, de anderen voorin en de bemanning daartussen. Nicole Decraene, stewardess op de gekaapte vlucht, getuigde 25 jaar later dat het snikheet was en dat de kapers de passagiers niet toelieten om naar het toilet te gaan.[2]
Bevrijdingsactie[bewerken | brontekst bewerken]
Na de landing in Tel Aviv werd het vliegtuig weggesleept naar een uithoek van de luchthaven waarna een Israëlische technicus het toestel saboteerde om te beletten dat het vliegtuig zou vertrekken.
De toenmalige minister van Transport Shimon Peres startte onderhandelingen met de kapers. Op hetzelfde moment oefende een eenheid van de Sayeret Matkal, de speciale eenheden van het Israëlisch defensieleger de bestorming van een 707 ergens anders in Israël.
Na het oefenen van de bestorming, vermomde de eenheid zich als vliegtuigtechnici van El Al. Door een list om het vliegtuig opnieuw luchtwaardig te maken kon de eenheid onder leiding van Ehud Barak het vliegtuig bereiken om het vervolgens te bestormen.
Bij de bestorming op 9 mei kwamen twee kapers om en raakte Benjamin Netanyahu, die deel uitmaakte van het bestormingsteam, gewond. Een joods koppel raakte bij de bestorming gewond. Later overleed nog een passagier.[3]
Na de kaping[bewerken | brontekst bewerken]
In de namiddag van zondag 14 mei kon het vliegtuig, waarvan men de kogelgaten provisorisch gedicht had, zonder passagiers terugkeren naar Zaventem. In Zaventem kreeg de bemanning een aangrijpend onthaal en felicitaties van de Sabenadirectie.
De veiligheidscontrole op de luchthaven van Zaventem werd na deze gebeurtenissen strenger gemaakt. De vlucht Brussel - Tel Aviv werd sindsdien rechtstreeks gevlogen zonder tussenlanding in Wenen.[4]
In media[bewerken | brontekst bewerken]
Over de kaping werd in 2015 een Israëlische documentaire gemaakt: Sabena Hijacking - My Version. Bij de lancering waren onder meer de toenmalige Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de voormalige premiers Ehud Barak en Shimon Peres aanwezig. De drie vooraanstaande politici speelden alle drie een rol bij de bestorming van het toestel als paracommando of minister van transport.[5]
De piloot van de Boeing 707, Réginald Levy, schreef datzelfde jaar zijn autobiografie From Night Flak to Hijack: It's A Small World. Hierin blikt de piloot onder meer terug op de kaping.
Bronnen, noten en/of referenties
|