Schloss Philippsruhe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Schloss Philippsruhe
Hanau-Kesselstadt Schloss Philippsruhe
Locatie Hanau, Duitsland
Coördinaten 50° 8′ NB, 8° 54′ OL
Algemeen
Stijl barok, neo-stijlen eind 19e eeuw
Eigenaar gemeente Hanau
Huidige functie museum
Gebouwd in 1700-1725
Gebeurtenissen na brand in 1984 gerestaureerd
Website http://www.hanau.de/kultur/museen/hanau/index.html
Toegangspoort Schloss Philippsruhe.
Kaart
Schloss Philippsruhe (Hessen)
Schloss Philippsruhe
Schloss Philippsruhe.
Leeuw voor het Schloss Philippsruhe.
Kachel in het Schloss Philippsruhe.

Schloss Philippsruhe is gebouwd in de periode 1700 tot 1725 voor de Hanauer Graaf Philipp Reinhard, bij Hanau-Kesselstadt, een voormalige gemeente en tegenwoordig een buitenwijk in het westen van de stad Hanau. Het kasteel huisvest enige musea.

Ontwerp en bouw[bewerken | brontekst bewerken]

In 1594 kocht graaf Philipp Ludwig II van Hanau in de nabijheid van het huidige kasteel grond om er een paleis te bouwen. Dit Renaissancepaleis werd verwoest tijdens de 30-jarige oorlog.

Aan het eind van de 17de eeuw, besloot graaf Philipp Reinhard, een oudere broer van Johan Reinhard III van Hanau, op die plaats een nieuw paleis te bouwen. Het plan is ontworpen door de architect Julius Ludwig Rothweil[1], de latere (ver)bouwer van Schloss Arolsen. De bouw van het hoofdgebouw begon 1701. Rothweil hield ook toezicht op de eerste fasen van de bouw, maar werd nauwelijks een jaar na het begin van de bouw vervangen door de Franse architect Jacques Girard. Het geheel is gebaseerd op het Franse Kasteel Clagny[2] niet ver van Versailles , ontworpen door de architect Hardouin-Mansart en bestaat uit een dominant centraal gebouw van twee verdiepingen met woonruimten en vleugels aan weerszijden met één verdieping, die zijn gegroepeerd rond een binnenplaats. De paviljoens op de hoeken zijn gecreëerd in 1702, de stallen en het koetshuis in 1706. De laatste Hanauer graaf Johan Reinhard III van Hanau liet het barokke complex in 1723 aanvullen met een oranjerie aan de noordwestkant van het park.

In 1880-1885 liet Frederik van Hessen-Kassel (1820-1884), die er samen met zijn gemalin, prinses Anna van Pruisen (1836-1918), zijn oude dag wilde doorbrengen, het kasteel in neo-stijlen, overwegend neobarok, renoveren. De fraaie smeedijzeren ingangspoort uit 1879 werd in zijn opdracht uit Frankrijk geïmporteerd. Het huidige interieur van het kasteel dateert nog grotendeels uit deze periode.

Het kasteel bleef in de Tweede Wereldoorlog voor verwoestingen gespaard. De naburige stad Hanau niet. Van 1945-1964 was het kasteel daarom het tijdelijke gemeentehuis van Hanau.

Bezienswaardigheden in en om het kasteel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Philippsruher Schlosskonzerte, concerten van klassieke muziek in het kasteel
  • Historisch museum van de stad Hanau; belangrijk in de collectie van dit museum zijn o.a.:
  • Doe-museum GrimmsMärchenReich, gewijd aan de sprookjes van de Gebroeders Grimm, bedoeld voor zowel kinderen als volwassenen
  • Papiertheater-Museum in het kasteel, grote collectie papieren theaters, zie op de Engelse Wiki Toy Theater: [3]
  • Het Skulpturenpark Schloß Philippsruhe is een beeldenpark rond het kasteel met abstracte beeldhouwwerken van negen beeldhouwers.
  • Jaarlijks worden, in een grotendeels overdekt amfitheater in een hoek van het kasteelpark, de Brüder Grimm Festspiele Hanau gehouden, een muziek- en theaterfestival, gebaseerd op de sprookjes van de Gebroeders Grimm.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Klaus Hoffmann: Die Schloss-und Parkanlagen von Philippsruhe im 19. Jahrhundert. Hanauer Geschichtsblätter. blz. 32, 1994.
  • Klaus Hoffmann: Schloss Philippsruhe. Vom Barockschloss zum Historischen Museum. CoCon, Hanau 2001.
  • Anton Merk: Schloß Philippsruhe. Hanau 1979 (Folder)
  • Richard Schaffer-Hartmann: Schloß Philippsruhe. In: Stadtzeit. Historisch blad ter gelegenheid van de 150ste verjaardag Revolution und Turnerbewegung Hanau (1848–1998), 1998, blz. 242-247.
  • Ernst J. Zimmermann: Hanau Stadt und Land. 3e Oplage, Hanau 1919, Heruitgave 1978.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Schloss Philippsruhe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.