Smukkolibrie
| Smukkolibrie IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2022) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Lamprolaima rhami (Lesson, 1839) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de smukkolibrie. | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Smukkolibrie op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De smukkolibrie (Lamprolaima rhami) is een vogel uit de familie Trochilidae (kolibries) en de geslachtengroep Lampornithini (juweelkolibries). De vogel werd in 1838 door de Franse natuuronderzoeker René Primevère Lesson geldig bescheven en vernoemd naar de Zwitsers/Amerikaanse diplomaat en collega-natuuronderzoeker Henry Casimir de Rham (1785 – 1873). De Nederlandse naam geeft aan de deze vogel wel erg bont gekleurd is (opsmuk).
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]
De vogel is 12–12,4 cm lang en weegt 5,6–7,1 gram. Het mannetje is iriserend groen van boven, met een grote glanzende roze keelvlek. Achter het oog zit een witte vlek en de borst is iriserend paarsblauw. Daarnaast zitten er op de dekveren weer versieringen en kleine kleurnuanceringen in roodbruin, paars en grijs. Het vrouwtje is wat doffer van kleur.[2]
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor van Midden-Mexico tot Honduras. Het leefgebied bestaat uit nevelwoud op hoogten tussen 1200 en 3000 meter boven zeeniveau.[1]
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De grootte van de wereldpopulatie werd in 2016 grof geschat op 25.000- 50.000 volwassen dieren. Men veronderstelt dat de soort in aantal stabiel is, hoewel de leefgebieden steeds meer versnipperd raken. Om deze redenen staat deze kolibrie als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b c (en) Smukkolibrie op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) Schuchmann, K.L. & P. F. D. Boesman, 2020. Garnet-throated Hummingbird (Lamprolaima rhami), version 1.0. In Birds of the World (J. del Hoyo et al eds. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA.DOI:10.2173/bow.gathum1.01