Soendaooievaar
| Soendaooievaar IUCN-status: Bedreigd[1] (2017) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Soenda-ooievaar in de San Diego Zoo | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Ciconia stormi (Blasius, 1896) Originele combinatie Melanopelargus episcopus var. stormi | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Soendaooievaar op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De soenda-ooievaar (Ciconia stormi) is een grote ooievaar uit het geslacht Ciconia. De soort komt met name voor op Borneo en Sumatra en wordt bedreigd in zijn voortbestaan. Wereldwijd zijn er waarschijnlijk 250 tot 500 volwassen exemplaren.[1] Dit maakt deze vogel tot de zeldzaamste van alle ooievaars. De wetenschappelijke naam werd in 1896 gepubliceerd door Wilhelm Blasius,[2] en is vernoemd naar de Duitse kapitein Hugo Storm die met zijn stoomschip de Lübeck aan het eind van de negentiende eeuw veel diersoorten verzamelde in Azië.
Kenmerken
De soenda-ooievaar is 75 tot 91 cm lang, het is een grote, zwart-witte vogel met een rode snavel, een oranje gezichtshuid en gele oogringen. De soort werd vroeger vaak als een ondersoort van de bisschopsooievaar (Ciconia episcopus) beschouwd. De bisschopsooievaar heeft echter meer wit op de nek, een donkere snavel en heeft een donker bronskleurige ondervleugel.
Verspreiding, leefgebied en voortplantingsgedrag
De soenda-ooievaar komt voor in het uiterste zuiden van Thailand, Maleisië, Brunei en in Indonesië op de eilanden Sumatra en Borneo. De vogel komt vooral voor in stukken regenwoud langs moerassen en overstromingsvlakten van rivieren in laagland. De ooievaar wordt ook wel in recent gekapte stukken waargenomen. Deze ooievaar foerageert vooral op vis, maar heeft ook amfibieën, kleine reptielen en insecten op het menu staan. De soenda-ooievaar leeft meestal alleen, maar komt soms ook in kleine groepen voor. Het vrouwtje legt meestal twee eieren in het nest dat zich hoog in de bomen bevindt. De jongen vliegen na ongeveer 90 dagen uit.[1]
Status
De soeda-ooievaar heeft een zwaar aangetast en versnipperd verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op 260 tot 330 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk regenbos wordt omgezet in oliepalmplantages, infrastructuur en terrein voor menselijke bewoning. Op Kalimantan zijn grote stukken bos door bosbranden verloren gegaan. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b c d (en) Soendaooievaar op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Blasius, W. (1896). Vögel von Pontianak (West-Borneo) und anderen Gegenden des indomalayischen Gebietes, gesammelt von Herrn Kapitän H. Storm für das Naturhistorische Museum zu Lübeck. Mitteilungen der Geographischen Gesellschaft und des Naturhistorischen Museums in Lübeck 2(10): 120
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Höckerstorch op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- BirdLife international.
- Josep del Hoyo et al.: Handbook of the Birds of the World, deel 1 (Ostrich to Ducks). Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5