Eddy De Bie: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
de discussie hierover was al op deze dagpagina gaande
Label: Handmatige ongedaanmaking
Versie 67401580 van Mondo (overleg) teruggezet: Nu trek je ook nog mijn nominatie in, zelfs nadat je door een moderator erop bent aangesproken. Dit is echt héél oncollegiaal.
Labels: Twinkle Ongedaan maken
Regel 1: Regel 1:
{{verwijderen|2=2024|3=04|4=15}}
{{verwijderen|2=2024|3=04|4=19}}
{{Infobox wielrenner
{{Infobox wielrenner
| volledigenaam = Eddy De Bie
| volledigenaam = Eddy De Bie

Versie van 19 apr 2024 13:08

Dit artikel komt mogelijk voor verwijdering in aanmerking.
Het overleg hierover wordt gevoerd op deze discussiepagina. Iedereen is welkom daaraan bij te dragen. Zie voor meer informatie: Waarom staat mijn artikel op de beoordelingslijst.
Voel je vrij het artikel te bewerken. Haal de pagina echter niet leeg en verwijder deze boodschap niet voordat de discussie gesloten is.

Eddy De Bie
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Eddy De Bie
Geboortedatum 7 juli 1961
Geboorteplaats Heist-op-den-Berg
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
1984
1985
1989–1990
Dries-Verandalux
Dormilon
S.E.F.B.
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Eddy De Bie (Heist-op-den-Berg, 7 juli 1961) is een Belgisch voormalig veldrijder en wegwielrenner.

Levensloop

In februari 1978 werd De Bie tiende in het door Pavel Velek gewonnen Europees kampioenschap veldrijden voor junioren. Later dat jaar werd hij in diezelfde leeftijdscategorie, achter Daniel Rossel, tweede in de Ronde van Vlaanderen. Een jaar later werd hij zesde op het wereldkampioenschap veldrijden in het Baskische Ordizia. In het provinciale kampioenschap van Antwerpen in 1980 werd hij tweede, achter Marc Van Laer.

In 1981 won De Bie een etappe in de Ronde van Namen. Datzelfde jaar won hij, in het amateurcircuit, wedstrijden in Zaventem, Boortmeerbeek en Berlaar. In maart 1983 won hij een wedstrijd over de grens: in Troyes-Dijon bleef hij Patrick Verplancke en Thibault Maugé voor.

In 1984 werd De Bie prof bij Dries-Verandalux. Hij reed dat jaar onder meer de Omloop Het Volk en de GP Cerami. Daarnaast werd hij vierde in De Kustpijl. In 1985 maakte hij de overstap naar het Spaanse Dormilon. Namens die ploeg won hij eind februari de eerste etappe in Ronde van Murcia, voor Peter Pieters en Jesús Suárez. Pieters, die een dag eerder de proloog had gewonnen, bleef wel leider in het klassement.

In 1986 besloot hij zijn carrière te onderbreken.[1] Vanaf eind 1987 legde De Bie zich meer toe op het veldrijden[2], waar hij in de jeugd al enkele ereplaatsen had behaald. In september van dat jaar werd hij vijfde in de door Roland Liboton gewonnen veldrit in Pollare. Tijdens de kerstperiode werd De Bie onder meer twintigste in de veldrit in Diegem, deel uitmakend van de Superprestige. Een seizoen later werd hij onder meer tweede in de veldrit in Heist-op-den-Berg. Zijn broer Danny won, in de geboorteplaats van Eddy. Later dat jaar werd hij ook tweede in veldrit in Battel. In de Azencross, gewonnen door Liboton, werd hij achtste. In het seizoen daarop won De Bie de A-cross in Oostende en werd hij onder meer elfde in de Jaarmarktcross en zevende in de GP Rouwmoer in Essen.

In 1989 werd De Bie opnieuw profrenner.[3]

Privéleven

Eddy's oudere broers Danny en Rudy waren beide ook actief als wielrenner en veldrijder. Hun zwager Emiel De Haes nam in 1979 deel aan de Ronde van Frankrijk en hun oom Auguste Badts was veldrijder. Zoon Sean reed onder meer vier seizoenen in de World Tour bij Lotto en zoon Mike was vooral in de jeugdcategorieën vooraan te vinden.[4]

Belangrijkste overwinningen

1981
4e etappe Ronde van Namen
1985
1e etappe Ronde van Murcia

Ploegen