Lancetvisjes: verschil tussen versies

Lancetvisjes
	Branchiostoma lanceolatum
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia
Stam:	Chordata
	Onderstam
	Cephalochordata;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Lancetvisjes op Wikispecies
Portaal	Biologie

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 7 jun 2009 02:59

De lancetvisjes of koplozen (Cephalochordata) vormen een onderstam van de stam chordadieren (Chordata). Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Er zijn twee families en drie geslachten. Tot nog toe zijn meer dan twintig soorten beschreven, waarvan een aanzienlijk deel nog wordt betwist, en waarschijnlijk sommige nog moeten worden ontdekt. Ze hebben wel een rugzenuw maar geen beschermende wervelkolom en ze behoren in strikte zin dus niet tot de vissen en zelfs niet tot de gewervelden (Vertebrata) maar wel tot de Chordata.

Lancetvisjes leven ingegraven in de bodem van ondiepe zeeën. Ze leven van plankton dat ze uit het water filteren. Het zijn visachtige diertjes van maximaal 5 centimeter lang, en ze hebben lichtgevoelige orgaantjes (ogen) aan de zijkant van de kop.

De spieren zijn langs het lichaam in segmenten verdeeld en zijn aan de chorda aangehecht. Dit zorgt voor nog meer ondersteuning van het lichaam. Het dier heeft geen ledematen en geen duidelijk begrensde kop. De huid heeft geen pigment. Ze hebben een elastische maar stevige streng genaamd notochord van gelatineus materiaal waarboven langs de neurale buis loopt. De notochord strekt zich over de gehele lengte van het lichaam uit, loopt van neus tot staartpunt, en geeft versteviging aan het vlezige lichaam. Deze streng vindt men terug in het embryonale stadium van alle chordadieren, inclusief gewervelden. Omdat lancetvisjes geen harde delen hebben, zijn er maar weinig fossielen bekend. Een verwante vorm, Pikaia, is bekend uit afzettingen van zo'n 500 miljoen jaar oud.

breinachtige centrale plek
notochord
zenuwkolom in de rug
achter-anale staart
anus
voedselkanaal
bloed systeem
porus in de onderbuik
achter de keel liggende holte
kieuw spleet
keelholte
mouth lacuna
mimosa
bekopening
gonaden (ovaria/testikels)
lichtsensor
zenuwen
onderbuik-laag
leverachtige zak

Zie ook

Indeling van de lancetvisjes

Wikispecies heeft een pagina over Cephalochordata.

Zie de categorie Cephalochordata van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-{{Taxobox|type=dier
+{{Taxobox
+| type=dier
-|afbeelding=Branchiostoma_lanceolatum.jpg
+| afbeelding=Branchiostoma_lanceolatum.jpg
-|afbeeldingtekst=''[[Branchiostoma lanceolatum]]''
+| afbeeldingtekst=''[[Branchiostoma lanceolatum]]''
-|rijk=[[Dieren (rijk)|Animalia]]
+| rijk=[[Dieren (rijk)|Animalia]]
-|stam=[[Chordadieren|Chordata]]
+| stam=[[Chordadieren|Chordata]]
-|taxon=[[Substam (biologie)|Onderstam]]
+| taxon=[[Substam (biologie)|Onderstam]]
-|w-naam=Cephalochordata
+| w-naam=Cephalochordata
 }}
-De '''lancetvisjes''' of '''koplozen''' (''Cephalochordata'') vormen een onderstam van de stam [[chordadieren]] (Chordata). Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Er zijn twee families en drie geslachten. Tot nog toe zijn meer dan twintig soorten beschreven, waarvan een aanzienlijk deel nog wordt betwist, en waarschijnlijk sommige nog moeten worden ontdekt. Ze hebben wel een rugzenuw maar geen beschermende wervelkolom en ze behoren in strikte zin dus niet tot de [[vissen (dieren)|vissen]] en zelfs niet tot de [[gewervelden]] (Vertebrata) maar  wel tot de [[Chordadieren|Chordata]].
+De '''lancetvisjes''' of '''koplozen''' (''Cephalochordata'') vormen een onderstam van de stam [[chordadieren]] (Chordata). Vanwege de anatomie en ontwikkeling hebben ze een speciale plaats binnen het dierenrijk gekregen. Er zijn twee families en drie geslachten. Tot nog toe zijn meer dan twintig soorten beschreven, waarvan een aanzienlijk deel nog wordt betwist, en waarschijnlijk sommige nog moeten worden ontdekt. Ze hebben wel een rugzenuw maar geen beschermende wervelkolom en ze behoren in strikte zin dus niet tot de [[vissen (dieren)|vissen]] en zelfs niet tot de [[gewervelden]] (Vertebrata) maar wel tot de [[Chordadieren|Chordata]].
 Lancetvisjes leven ingegraven in de bodem van ondiepe [[zee]]ën. Ze leven van [[plankton]] dat ze uit het water filteren. Het zijn visachtige diertjes van maximaal 5 centimeter lang, en ze hebben lichtgevoelige orgaantjes (ogen) aan de zijkant van de kop.
 De [[spier (anatomie)|spieren]] zijn langs het lichaam in segmenten verdeeld en zijn aan de chorda aangehecht. Dit zorgt voor nog meer ondersteuning van het lichaam. Het dier heeft geen ledematen en geen duidelijk begrensde [[hoofd (anatomie)|kop]]. De huid heeft geen pigment. Ze hebben een elastische maar stevige streng genaamd [[notochord]] van gelatineus materiaal waarboven langs de neurale buis loopt. De notochord strekt zich over de gehele lengte van het lichaam uit, loopt van neus tot staartpunt, en geeft versteviging aan het vlezige lichaam. Deze streng vindt men terug in het embryonale stadium van alle [[chordadier]]en, inclusief [[gewervelde]]n. Omdat lancetvisjes geen harde delen hebben, zijn er maar weinig fossielen bekend. Een verwante vorm, [[Pikaia]], is bekend uit afzettingen van zo'n 500 miljoen jaar oud.
-[[Image:BranchiostomaLanceolatum PioM.svg|400px]]
+[[Bestand:BranchiostomaLanceolatum PioM.svg|400px]]
 # breinachtige centrale plek
@@ Regel 34: / Regel 35: @@
 # onderbuik-laag
 # leverachtige zak
 == Zie ook ==
@@ Regel 40: / Regel 40: @@
 {{wikispecies|Cephalochordata}}
+{{Navigatie Chordata}}
-{{Chordadieren}}
 {{Commonscat|Cephalochordata}}