Nastro d'argento: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
sp |
|||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Federico Fellini.jpg|thumb|206px|[[Federico Fellini]] won de Nastro d'Argento voor beste regisseur in 1954, 1955, 1958, 1964, 1974, 1980 en 1984]] |
[[Bestand:Federico Fellini.jpg|thumb|206px|[[Federico Fellini]] won de Nastro d'Argento voor beste regisseur in 1954, 1955, 1958, 1964, 1974, 1980 en 1984]] |
||
De Italiaanse filmprijs '''Nastro d'Argento''' ("zilveren lint") wordt sinds 1946 jaarlijks uitgereikt. Na de [[Academy Award|Oscars]] is het de oudste filmprijs ter wereld. <ref>{{it}} *[http://www.cinegiornalisti.org/premivisualizza.asp?id=21 Sindacato Nazionale dei Giornalisti Cinematografici Italiani: Nastri d'Argento]</ref> De ''Nastri'' worden uitgereikt door de Sindacato Nazionale dei Giornalisti Cinematografici Italiani, een organisatie van Italiaanse filmcritici. |
De Italiaanse [[filmprijs]] '''Nastro d'Argento''' ("zilveren lint") wordt sinds 1946 jaarlijks uitgereikt. Na de [[Academy Award|Oscars]] is het de oudste filmprijs ter wereld. <ref>{{it}} *[http://www.cinegiornalisti.org/premivisualizza.asp?id=21 Sindacato Nazionale dei Giornalisti Cinematografici Italiani: Nastri d'Argento]</ref> De ''Nastri'' worden uitgereikt door de Sindacato Nazionale dei Giornalisti Cinematografici Italiani, een organisatie van Italiaanse filmcritici. |
||
Belangrijke categorieën zijn: |
Belangrijke categorieën zijn: |
||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
De Nastro Europeo is een speciale Europese prijs gewonnen door onder andere [[John Cleese]] (die de eerste Nastro Europeo won in 1989), [[Pedro Almodóvar]] (2002) en [[Barbora Bobulova]] (2006). |
De Nastro Europeo is een speciale Europese prijs gewonnen door onder andere [[John Cleese]] (die de eerste Nastro Europeo won in 1989), [[Pedro Almodóvar]] (2002) en [[Barbora Bobulova]] (2006). |
||
In 2009 wonnen onder andere ''[[Slumdog Millionaire]]'' (beste Europese film) en [[Clint Eastwood]]s film ''[[Gran Torino (film)|Gran Torino]]'' (beste niet-Europese film). [[Toni Servillo]] won de prijs voor beste acteur voor zijn rol als premier [[Giulio Andreotti ]] in ''[[Il |
In 2009 wonnen onder andere ''[[Slumdog Millionaire]]'' (beste Europese film) en [[Clint Eastwood]]s film ''[[Gran Torino (film)|Gran Torino]]'' (beste niet-Europese film). [[Toni Servillo]] won de prijs voor beste acteur voor zijn rol als premier [[Giulio Andreotti ]] in ''[[Il divo (film)|Il divo]]''. Deze film, die genomineerd was in 16 categorieën, won ook drie andere Nastro's, waaronder beste regisseur voor [[Paolo Sorrentino]]. <ref>{{en}} [http://www.screendaily.com/festivals/other-festivals/il-divo-snaps-up-top-award-at-silver-ribbons/5002945.article "Il Divo snaps up top award at Silver Ribbons", ScreenDaily.com]</ref> |
||
==Zie ook == |
==Zie ook == |
||
Versie van 13 dec 2009 21:32
De Italiaanse filmprijs Nastro d'Argento ("zilveren lint") wordt sinds 1946 jaarlijks uitgereikt. Na de Oscars is het de oudste filmprijs ter wereld. [1] De Nastri worden uitgereikt door de Sindacato Nazionale dei Giornalisti Cinematografici Italiani, een organisatie van Italiaanse filmcritici.
Belangrijke categorieën zijn:
- Beste Europese film
- Beste niet-Europese film
- Beste regisseur
- Beste acteur
- Beste actrice
- Beste acteur in een bijrol
- Beste actrice in een bijrol
- Beste score
Winnaars
Enkele veelvuldige winnaars zijn:
- Ennio Morricone (8 keer beste score; speciale prijs in 1999)
- Marcello Mastroianni (7 keer beste acteur; speciale prijs in 1997)
- Federico Fellini (7 keer beste regisseur)
- Mariangela Melato (5 keer beste actrice)
- Luchino Visconti (4 keer beste regisseur)
De Nastro Europeo is een speciale Europese prijs gewonnen door onder andere John Cleese (die de eerste Nastro Europeo won in 1989), Pedro Almodóvar (2002) en Barbora Bobulova (2006).
In 2009 wonnen onder andere Slumdog Millionaire (beste Europese film) en Clint Eastwoods film Gran Torino (beste niet-Europese film). Toni Servillo won de prijs voor beste acteur voor zijn rol als premier Giulio Andreotti in Il divo. Deze film, die genomineerd was in 16 categorieën, won ook drie andere Nastro's, waaronder beste regisseur voor Paolo Sorrentino. [2]