Jus sanguinis: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (robot Erbij: uk:Право крові
Maiella (overleg | bijdragen)
-cat
Regel 12: Regel 12:
In Frankrijk erkent de rechter het recht van het hoofd van het voormalig regerend huis Frankrijk, de [[Graaf van Parijs]], [[Hertog van Frankrijk]], chef van de Franse tak van het [[Huis Bourbon]] om titels toe te kennen aan zijn familieleden. De Franse rechter ontzegt de Graaf van Parijs echter het recht om deze titels ook weer af te nemen wanneer het gedrag van de agnaat, meestal gaat het dan om een huwelijk buiten de kring van de (voorheen) regerende families, hem niet bevalt.
In Frankrijk erkent de rechter het recht van het hoofd van het voormalig regerend huis Frankrijk, de [[Graaf van Parijs]], [[Hertog van Frankrijk]], chef van de Franse tak van het [[Huis Bourbon]] om titels toe te kennen aan zijn familieleden. De Franse rechter ontzegt de Graaf van Parijs echter het recht om deze titels ook weer af te nemen wanneer het gedrag van de agnaat, meestal gaat het dan om een huwelijk buiten de kring van de (voorheen) regerende families, hem niet bevalt.


[[Categorie:Recht]]
[[Categorie:Ridderorde]]
[[Categorie:Ridderorde]]
[[Categorie:Huisorde]]
[[Categorie:Huisorde]]

Versie van 21 feb 2011 17:11

Samenvoegen van Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de tekst van Jure sanguinis in dit artikel ingevoegd zou moeten worden of dat er een duidelijkere afbakening tussen deze artikelen dient te worden gemaakt. Als de tekst wordt ingevoegd, dient dat artikel een doorverwijzing te worden (bekijk voorstel).

Jus sanguinis (ook ius sanguinis) is een Latijnse uitdrukking die "het recht van het bloed" betekent.

Nationaliteit

In het nationaliteitsrecht is Jus sanguinis een rechtsbeginsel volgens hetwelk de nationaliteit van een persoon wordt bepaald door de nationaliteit van zijn of haar (voor)ouders. Staten zoals België en Nederland gaan van dit afstammingsbeginsel uit. Ook de Romeinen gebruikten het ius sanguinis: ongeacht de plaats waar men zich bevond, viel men onder het recht van de eigen nationaliteit.

Het omgekeerde principe is jus soli.

Nobiliteit

Volgens het Internationaal rechtsbeginsel van het Jus sanguinis kan het hoofd van het voormalig regerend Koninklijk Huis, of een regerend geslacht dat na of ten tijde van het Congres van Wenen in 1815 regeerde een ridderorde stichten, verlenen, hervormen en ook in de toekomst blijven verlenen. Men noemt een dergelijke orde een Huisorde of Dynastieke Orde. Regeringen erkennen ook het recht van een hoofd van een dergelijke familie om de agnaten, de leden van zijn familie een adellijke titel toe te kennen. Over het recht om deze titel ook te ontnemen, bijvoorbeeld bij overgang tot een ander geloof, een morganatisch huwelijk of een huwelijk dat niet ebenbürtig is, is in Duitsland geprocedeerd. De Duitse rechter erkent het bestaan van adeldom niet en hij erkent ook de rechten van een Duits Hoofd van een Koninklijk Huis niet.

In Frankrijk erkent de rechter het recht van het hoofd van het voormalig regerend huis Frankrijk, de Graaf van Parijs, Hertog van Frankrijk, chef van de Franse tak van het Huis Bourbon om titels toe te kennen aan zijn familieleden. De Franse rechter ontzegt de Graaf van Parijs echter het recht om deze titels ook weer af te nemen wanneer het gedrag van de agnaat, meestal gaat het dan om een huwelijk buiten de kring van de (voorheen) regerende families, hem niet bevalt.