Boudewijn Bouckaert

Boudewijn Bouckaert

Boudewijn Bouckaert (Gent, 21 juli 1947) is een Vlaamse hoogleraar in de rechtsgeleerdheid, Vlaams Beweger en conservatief. Voor Lijst Dedecker zetelt hij sinds medio 2009 in het Vlaams Parlement. Hij is tevens voorzitter van de Vlaamse denktank Libera!.

Biografie

Jeugd en studies

Boudewijn Bouckaert is opgegroeid in een katholiek, Vlaamsgezind milieu in de buurt rond het Gentse Sint-Pietersstation. In dezelfde wijk is ook de socialist Luc Van den Bossche opgegroeid en ze waren speelkameraden. Tijdens zijn studie verdiepte hij zich in de vrijzinnigheid; ten slotte verkoos hij het protestantisme. Boudewijn Bouckaert is doctor in de rechten en kandidaat in de wijsbegeerte (beide Universiteit Gent, 1971).

Socialisme

Boudewijn Bouckaert begon zijn politiek engagement aanvankelijk bij de socialistische beweging, waar hij begin jaren 70 als rechtenstudent voorzitter was van de Gentse jongsocialisten.

Liberalisme

In de tweede helft van de jaren zeventig heeft Bouckaert een ontwikkeling doorgemaakt, onder andere door de lectuur van Friedrich von Hayek en Ludwig von Mises, en is hij een overtuigd liberaal geworden en lid van de PVV (nu VLD). Binnen de liberale partij was hij een pleitbezorger van het klassiek-liberalisme. In die zin had hij een liberale denktank en debatgroep opgericht, Nova Civitas. Deze politieke club is door de VLD tijdelijk erkend - tijdelijk, omdat dit nog steeds op de agenda van een VLD-congres moet komen. Nova Civitas heeft nooit een organisatorische link met de VLD gehad en stond voor haar ontbinding in 2010 zeer kritisch ten aanzien van de partij.

Bouckaert heeft het confederalisme op de agenda gezet binnen de VLD. Bouckaert is verder een overtuigd Atlantist en hecht een groot belang aan de vrijheid van denken en spreken.

Academische carrière

Hij begon zijn academische carrière als assistent bij Willy Calewaert en promoveerde tot geaggregeerde voor het Hoger Onderwijs in 1981 met een proefschrift over de Exegetische School.

In 1982 werd hij benoemd tot docent aan de Universiteit Gent, in 1991 tot gewoon hoogleraar. Tussen 1998 en 2000 was hij decaan van de faculteit Rechten.

Aan de UGent doceert hij "Algemene Beginselen van het Recht", "Rechtseconomie", "Eigendomsrecht" en "Economisch Recht" aan studenten economie en rechten. Bij aanvang van het academiejaar 2011-2012 nam hij ook het vak "Politieke en Rechtsfilosofische Stromingen" over van de overleden Koen Raes. Gedurende de colleges steekt Bouckaert zijn overtuigingen niet onder stoelen of banken: zijn uitvallen naar het linkse establishment, het Franstalige deel van België en progressieve denkers zijn legio. Volgens Bouckaert bemoeit de politiek zich al te veel met de vrijheid van het individu. Hij zou ooit hebben gezegd dat 'diegenen die pretenderen op te komen voor de armen, de armen arm willen houden'. Dit kan geïnterpreteerd worden als een sneer naar de socialistische stroming.

Politieke carrière

Bouckaert was kandidaat bij verkiezingen in 1995 en 1999 op lijsten van de VLD, maar bekleedde geen politieke mandaten. Hij werd door de VLD-leden in het partijbestuur verkozen.

Bouckaert kwam eind juni 2005 in zijn partij onder vuur te liggen nadat hij in een interview in het christelijke weekblad Tertio voor een tweepartijensysteem in Vlaanderen had gepleit, met een grote rechtse formatie waarvan ook politici van Vlaams Belang zouden deel uitmaken. Zijn commentaar over een samenwerking met Vlaams Belang ging in tegen het partijstandpunt en afspraken in de VLD om partijstandpunten niet publiek te bekritiseren. Er volgde een conflict tussen Bouckaert en partijvoorzitter Bart Somers, dat beëindigd werd op 8 juli 2005 toen Bouckaert uit het partijbestuur stapte.

Hij bleef lid van de VLD totdat Jean-Marie Dedecker uit de partij gezet werd; op 27 oktober 2006 gaf ook Bouckaert er de brui aan, "omdat de VLD een links-liberale partij is geworden die aanschurkt tegen de sp.a".

In 2010 richtte hij met enkele andere rechts- en klassiek-liberale medestanders de nieuwe denktank Libera! op waarvan hij voorzitter is.

Naar liberaal flamingantisme

Op 8 november was Bouckaert mede-oprichter van de liberale denktank vzw Cassandra van Jean-Marie Dedecker. Met hem sloot Bouckaert zich op 29 november 2006 aan bij de N-VA. Jean-Marie Dedecker werd echter uit de N-VA gezet na druk van CD&V, de kartelpartner van de N-VA en besloot om zijn eigen partij op te richten: Lijst Dedecker (LDD). Bouckaert werd lid van Lijst Dedecker.

Vlaamse Beweging

Sinds 2004 is Bouckaert voorzitter van de Vlaamse koepel Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen. Hiermee volgt hij prof. Eric Ponette op (oud-voorzitter van het Verbond der Vlaamse Academici).

Bouckaert heeft altijd een Vlaamsgezind profiel gehad. Zo steunde hij het KVHV toen linkse studentenverenigingen groeperingen poogden het uit het Politiek Filosofisch Konvent van de Universiteit Gent te zetten.

Hij is kernlid van de Vlaams-republikeinse denkgroep Res Publica.

Controverse

Boudewijn Bouckaert schuwde nooit de controverse. Na de aanhoudende kritiek van de centrum-linkse krant De Morgen, publiceerde Bouckaert een cynische, nietsontziende satiretekst, "Gebeten om te bijten!" op de website van zijn liberale denktank, Nova Civitas. Hierin beschreef hij hoe de hoofdredacteur van De Morgen, Yves Desmet, overal in Vlaanderen op zoek gaat naar een progressieve meerderheid.

Op zijn weg vindt Desmet de VLD-topman Karel De Gucht, die naar de gay parade trok in 2003. Bouckaert verklaart dat De Gucht meeliep met "sterk gebronzeerd mannenvolk, tussen de hermafrodieten, lavementverslaafden en ander randgeval". Later moest hij deze uitspraken, die door de holebi-gemeenschap als beledigend werden ervaren, terug intrekken en zijn excuses aanbieden.

Verder maakt hij meermaals de vergelijking tussen Desmet en Adolf Hitler en uit hij kritiek op de "politiek correcte" VLD-top. De scheldtirade werd snel door hem verwijderd, maar De Standaard bewaarde een kopie en stuurde deze de volgende dag de wereld in via krant en website. Bouckaert zag zichzelf genoodzaakt om het VLD-partijbestuur te verlaten, hoewel hij nog probeerde te verklaren dat alles "om te lachen" werd geschreven.

Op 31 juni 2009 legde hij de eed af als Vlaams parlementslid voor Lijst Dedecker.

Privé

In juni 2007 verloor Bouckaert zijn hoogzwangere vrouw en ongeboren kind. Ze werd in het Gentse UZ opgenomen na een hersenbloeding, maar de hulp kon niet meer baten. De 29-jarige vrouw was 8 maanden zwanger, ook de ongeboren foetus, die ze Elias genoemd zouden hebben, heeft het niet gehaald.

Na deze zware klap werd hij door de militanten van LDD toch bij de verkiezingseuforie betrokken door op het podium voorgesteld te worden. Een paar maanden later werd Bouckaert geïnterviewd door Het Laatste Nieuws, om te weten hoe de professor de klap te boven kwam. Daarin zei hij het volgende: “Ik ben gelovig. Ik geloof in een zeker mysterie. En ik zie dat ingevuld door een wezen dat ons denkvermogen en onze observatie te boven gaat. Een morele kracht die een plan heeft met de realiteit. En dus ook met mij. Door de dood van mijn vrouw is dat geloof beginnen wankelen. Een God die goed is, doet me dit namelijk niet aan. En ik worstel nog met andere vragen: of het leven eigenlijk wel zin heeft, bijvoorbeeld. Het was – en het is nog steeds – zo’n schok. Het heeft me in mijn kern, tot in mijn diepste vezels geraakt. Je verliest meer dan je geliefde.”

Literatuur

• Boudewijn Bouckaert publiceerde tal van wetenschappelijke werken en was co-auteur van de Enyclopedia of Law and Economics.

• Boudewijn Bouckaert redigeerde samen met Annette Godart-van der Kroon Hayek revisited, Edward Elgar, (Cheltenham, 2000) ISBN 1-85898-449-1 - een eerbetoon aan Friedrich A. Hayek, Verslag van conferenties uit de jaren 1993-1996 met beschouwingen over recht, economie en vrijheid.

• Boudewijn Bouckaert, Kompas op vele golven. Vlaams-liberale reflecties in het fin de siècle, Roularta Books, 1999.

Zie ook

• Forza Flandria

Externe links

• Interview met Boudewijn Bouckaert en Matthias Storme in De Morgen: "De public intellectuals van N-VA en VLD"

Noten