Cité de la Musique: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1: Regel 1:
[[Afbeelding:1984-1995 The City of Music, Paris 03.jpg|thumb|250px|Cité de la musique]]
[[Bestand:1984-1995 The City of Music, Paris 03.jpg|thumb|250px|Cité de la musique]]
De '''Cité de la Musique''' ([[Frans]] voor ''Stad van muziek'') is een groep muziekinstellingen gesitueerd in de wijk ''La Villette'', [[XIXe arrondissement|19e arrondissement]] in [[Parijs]], [[Frankrijk]]. Het werd ontworpen door de architect [[Christian de Portzamparc]] en geopend in 1995. Het bestaat uit een [[amphitheater]], een concertzaal met plaats voor 800-1000 mensen, een muziekmuseum met een belangrijke collectie muziekinstrumenten vanaf de 15e tot de 20e eeuw, en tentoonstellingszalen, werkplaatsen en archieven. Het maakt deel uit van de ''Grands Projets'' van [[François Mitterrand]], samen met het [[Parc de la Villette]]. Door het de Cité de la Musique kreeg La Villette, voormalig wijk van slachthuizen, een nieuwe impuls.<ref>{{cite book | last=Fierro | first=Annette | coauthors=p. 17 | title=The Glass State: The Technology of the Spectacle, 1981-1998 | location= | publisher=MIT Press | year=2003 | isbn=0-262-06233-X}}</ref> Het officiële adres is Avenue Jean Jaurès nr. 221, 75019 Paris.<ref>{{cite web | title=''Kaart en locatie van alle onderdelen op de officiële website | url=http://www.cite-musique.fr/anglais/cite/acces.html | publisher=Cité de la Musique | accessdate=2007-09-06}}</ref>
De '''Cité de la Musique''' ([[Frans]] voor ''Stad van muziek'') is een groep muziekinstellingen gesitueerd in de wijk ''La Villette'', [[XIXe arrondissement|19e arrondissement]] in [[Parijs]], [[Frankrijk]]. Het werd ontworpen door de architect [[Christian de Portzamparc]] en geopend in 1995. Het bestaat uit een [[amphitheater]], een concertzaal met plaats voor 800-1000 mensen, een muziekmuseum met een belangrijke collectie muziekinstrumenten vanaf de 15e tot de 20e eeuw, en tentoonstellingszalen, werkplaatsen en archieven. Het maakt deel uit van de ''Grands Projets'' van [[François Mitterrand]], samen met het [[Parc de la Villette]]. Door het de Cité de la Musique kreeg La Villette, voormalig wijk van slachthuizen, een nieuwe impuls.<ref>{{Cite book | last=Fierro | first=Annette | coauthors=p. 17 | title=The Glass State: The Technology of the Spectacle, 1981-1998 | location= | publisher=MIT Press | year=2003 | isbn=0-262-06233-X}}</ref> Het officiële adres is Avenue Jean Jaurès nr. 221, 75019 Paris.<ref>{{Citeer web | title=''Kaart en locatie van alle onderdelen op de officiële website | url=http://www.cite-musique.fr/anglais/cite/acces.html | publisher=Cité de la Musique | accessdate=2007-09-06}}</ref>


==Philharmonie de Paris==
==Philharmonie de Paris==
De ''[[Philharmonie de Paris]]'' is een concertzaal in aanbouw met plaats voor 2400 mensen. Er waren al 20 jaar plannen om de zaal te bouwen. Naar verwachting za de zaal in 2014 klaar zijn. De aankondiging va de bouw werd gedaan op 6 maart 2006 door de Franse minister van cultuur [[Renaud Donnedieu de Vabres]], de burgemeester van Parijs [[Bertrand Delanoë]] en de directeur van de Cité de la Musique, Laurent Bayle, tijdens een persconferentie ter gelegenheid van de heropening van de [[Salle Pleyel]], een concertzaal elders in de stad verbonden met de Cité de la Musique.<ref>{{cite press release | url=http://www.culture.gouv.fr/culture/actualites/communiq/donnedieu/pleyel06.html | title=''Renaud Donnedieu de Vabres et Bertrand Delanoë, maire de Paris, annoncent les partenariats noués entre l’Etat et la Ville de Paris pour le développement de la vie musicale symphonique à Paris'' | publisher=Ministerie van Cultuur en Communicatie| date=2006-03-06 | accessdate=2007-09-06}}</ref> In april 2007 werd aangekondigd dat de hal gebouwd ging worden door [[Jean Nouvel]].
De ''[[Philharmonie de Paris]]'' is een concertzaal in aanbouw met plaats voor 2400 mensen. Er waren al 20 jaar plannen om de zaal te bouwen. Naar verwachting za de zaal in 2014 klaar zijn. De aankondiging va de bouw werd gedaan op 6 maart 2006 door de Franse minister van cultuur [[Renaud Donnedieu de Vabres]], de burgemeester van Parijs [[Bertrand Delanoë]] en de directeur van de Cité de la Musique, Laurent Bayle, tijdens een persconferentie ter gelegenheid van de heropening van de [[Salle Pleyel]], een concertzaal elders in de stad verbonden met de Cité de la Musique.<ref>{{Cite press release | url=http://www.culture.gouv.fr/culture/actualites/communiq/donnedieu/pleyel06.html | title=''Renaud Donnedieu de Vabres et Bertrand Delanoë, maire de Paris, annoncent les partenariats noués entre l’Etat et la Ville de Paris pour le développement de la vie musicale symphonique à Paris'' | publisher=Ministerie van Cultuur en Communicatie| date=2006-03-06 | accessdate=2007-09-06}}</ref> In april 2007 werd aangekondigd dat de hal gebouwd ging worden door [[Jean Nouvel]].


==Musée de la Musique==
==Musée de la Musique==
Het muziekmuseum (''Musée de la Musique'') heeft een collectie van honderden muziekinstrumenten verzameld door het [[Conservatoire de Paris]]. De museumcollectie omvat instrumenten die gebruikt werden in de [[klassieke muziek|klassieke]] en [[volksmuziek]] vanaf de [[15e eeuw]] tot nu. Het museum heeft [[luit]]en, [[aartsluit]]en, bijna 200 [[klassieke gitaar|klassieke gitaren]],<ref>[http://mediatheque.cite-musique.fr/MediaComposite/CMDM/CMDM000000700/guitare_musee_00.htm ''Les guitares classiques du Musée de la musique'' (bijna 200 klassieke gitaren)]; [http://mediatheque.cite-musique.fr/masc/?INSTANCE=CITEMUSIQUE&URL=/clientbooklineCIMU/toolkit/p_requests/FSFormulaire.asp?GRILLE=CIMUINSTRUMENTAVANCEE_0&TYPEMENU=catalogue-instrumentoeuvre-bandeau.asp?TYPESOUSMENU=''2 Instruments et oeuvres d'art''] - use search-phrase: Mot-clé(s) : ''guitare''</ref> violen van de Italiaanse vioolbouwers [[Antonio Stradivari]], de familie [[Guarneri]] en [[Nicolò Amati]], Franse en [[Vlaanderen|Vlaamse]] [[klavecimbel]]s; piano's van de Franse pianobouwers [[Sébastien Erard|Erard]] en [[Ignaz Pleyel]]; en [[saxofoon]]s van [[Adolphe Sax]]. De instrumenten worden tentoongesteld per periode en type. Audio-kastjes worden bij de ingang aan de bezoekers verstrekt om informatie en muziekfragmenten van de instrumenten te kunnen horen.
Het muziekmuseum (''Musée de la Musique'') heeft een collectie van honderden muziekinstrumenten verzameld door het [[Conservatoire de Paris]]. De museumcollectie omvat instrumenten die gebruikt werden in de [[klassieke muziek|klassieke]] en [[volksmuziek]] vanaf de [[15e eeuw]] tot nu. Het museum heeft [[luit]]en, [[aartsluit]]en, bijna 200 [[klassieke gitaar|klassieke gitaren]],<ref>[http://mediatheque.cite-musique.fr/MediaComposite/CMDM/CMDM000000700/guitare_musee_00.htm ''Les guitares classiques du Musée de la musique'' (bijna 200 klassieke gitaren)]; [http://mediatheque.cite-musique.fr/masc/?INSTANCE=CITEMUSIQUE&URL=/clientbooklineCIMU/toolkit/p_requests/FSFormulaire.asp?GRILLE=CIMUINSTRUMENTAVANCEE_0&TYPEMENU=catalogue-instrumentoeuvre-bandeau.asp?TYPESOUSMENU=''2 Instruments et oeuvres d'art''] - use search-phrase: Mot-clé(s) : ''guitare''</ref> violen van de Italiaanse vioolbouwers [[Antonio Stradivari]], de familie [[Guarneri]] en [[Nicolò Amati]], Franse en [[Vlaanderen|Vlaamse]] [[klavecimbel]]s; piano's van de Franse pianobouwers [[Sébastien Erard|Erard]] en [[Ignaz Pleyel]]; en [[saxofoon]]s van [[Adolphe Sax]]. De instrumenten worden tentoongesteld per periode en type. Audio-kastjes worden bij de ingang aan de bezoekers verstrekt om informatie en muziekfragmenten van de instrumenten te kunnen horen.


==Galerij==
==Galerij==
Regel 34: Regel 34:
* Kim Eling, ''The Politics of Cultural Policy in France'', hoofdstuk 3: "La Cité de la Musique", Macmillan, 1999, p. 38–61. ISBN 0-312-21974-1.
* Kim Eling, ''The Politics of Cultural Policy in France'', hoofdstuk 3: "La Cité de la Musique", Macmillan, 1999, p. 38–61. ISBN 0-312-21974-1.
}}
}}
{{Coor title dms|48|53|23|N|2|23|38|E|display=title|region:FR_type:landmark}}
{{Coor title dms|48|53|23|N|2|23|38|E|region:FR_type:landmark}}


{{DEFAULTSORT:Cite de la Musique}}
{{DEFAULTSORT:Cite de la Musique}}
[[Categorie:Museum in Parijs]]
[[Categorie:Museum in Parijs]]
[[Categorie: XIXe arrondissement]]
[[Categorie:XIXe arrondissement]]
[[Categorie:Muziekinstrumentenmuseum]]
[[Categorie:Muziekinstrumentenmuseum]]
[[Categorie:Cultuur in Parijs]]
[[Categorie:Cultuur in Parijs]]

Versie van 28 mrt 2014 18:04

Cité de la musique

De Cité de la Musique (Frans voor Stad van muziek) is een groep muziekinstellingen gesitueerd in de wijk La Villette, 19e arrondissement in Parijs, Frankrijk. Het werd ontworpen door de architect Christian de Portzamparc en geopend in 1995. Het bestaat uit een amphitheater, een concertzaal met plaats voor 800-1000 mensen, een muziekmuseum met een belangrijke collectie muziekinstrumenten vanaf de 15e tot de 20e eeuw, en tentoonstellingszalen, werkplaatsen en archieven. Het maakt deel uit van de Grands Projets van François Mitterrand, samen met het Parc de la Villette. Door het de Cité de la Musique kreeg La Villette, voormalig wijk van slachthuizen, een nieuwe impuls.[1] Het officiële adres is Avenue Jean Jaurès nr. 221, 75019 Paris.[2]

Philharmonie de Paris

De Philharmonie de Paris is een concertzaal in aanbouw met plaats voor 2400 mensen. Er waren al 20 jaar plannen om de zaal te bouwen. Naar verwachting za de zaal in 2014 klaar zijn. De aankondiging va de bouw werd gedaan op 6 maart 2006 door de Franse minister van cultuur Renaud Donnedieu de Vabres, de burgemeester van Parijs Bertrand Delanoë en de directeur van de Cité de la Musique, Laurent Bayle, tijdens een persconferentie ter gelegenheid van de heropening van de Salle Pleyel, een concertzaal elders in de stad verbonden met de Cité de la Musique.[3] In april 2007 werd aangekondigd dat de hal gebouwd ging worden door Jean Nouvel.

Musée de la Musique

Het muziekmuseum (Musée de la Musique) heeft een collectie van honderden muziekinstrumenten verzameld door het Conservatoire de Paris. De museumcollectie omvat instrumenten die gebruikt werden in de klassieke en volksmuziek vanaf de 15e eeuw tot nu. Het museum heeft luiten, aartsluiten, bijna 200 klassieke gitaren,[4] violen van de Italiaanse vioolbouwers Antonio Stradivari, de familie Guarneri en Nicolò Amati, Franse en Vlaamse klavecimbels; piano's van de Franse pianobouwers Erard en Ignaz Pleyel; en saxofoons van Adolphe Sax. De instrumenten worden tentoongesteld per periode en type. Audio-kastjes worden bij de ingang aan de bezoekers verstrekt om informatie en muziekfragmenten van de instrumenten te kunnen horen.

Galerij

Zie ook

Externe links