Cordoba-tinamoe: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Winginn (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Winginn (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 28: Regel 28:
== Voorkomen ==
== Voorkomen ==
De soort komt voor in de [[Zuidkegel]] en telt 2 ondersoorten:<ref>{{Brontabel|9999-IOC}}</ref>
De soort komt voor in de [[Zuidkegel]] en telt 2 ondersoorten:<ref>{{Brontabel|9999-IOC}}</ref>
* ''N. c. cinerascens'': van zuidoostelijk [[Bolivia]] tot noordwestelijk [[Paraguay]] en centraal [[Argentinië]].
* ''[[Nothoprocta cinerascens cinerascens|N. c. cinerascens]]'': van zuidoostelijk [[Bolivia]] tot noordwestelijk [[Paraguay]] en centraal [[Argentinië]].
* ''N. c. parvimaculata'': noordwestelijk Argentinië.
* ''[[Nothoprocta cinerascens parvimaculata|N. c. parvimaculata]]'': noordwestelijk Argentinië.


== Beschermingsstatus ==
== Beschermingsstatus ==

Versie van 21 mrt 2015 22:35

Cordoba-tinamoe
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Cordoba-tinamoe
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Tinamiformes (Tinamoes)
Familie:Tinamidae (Tinamoes)
Geslacht:Nothoprocta
Soort
Nothoprocta cinerascens
(Burmeister, 1860[2])
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Cordoba-tinamoe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De cordoba-tinamoe (Nothoprocta cinerascens) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1860 door Burmeister.

beschrijving

deze vogels kunnen tot 31.5cm lang worden en wegen ongeveer 540g. De rug is grijs tot olijfbruin met witte en zwarte markeringen. het hoofd is zwart en wit, de borst grijs met witte stippen. Hij heeft een witte buik, en grijze poten.

voedsel

De cordoba-tinamoe eet insecten en kleine prooidieren. Soms eet hij ook vruchten.

voortplanting

Het mannetje verleidt twee tot vier vrouwtjes, die dan hun nest maken en eieren leggen in het struikgewas. Eenmaal de eieren gelegd zijn gaan de vrouwtjes op zoek naar een ander mannetje, terwijl het mannetje dat achterbleef de eieren uitbroedt en de jongen grootbrengt.

Voorkomen

De soort komt voor in de Zuidkegel en telt 2 ondersoorten:[3]

Beschermingsstatus

Op de rode lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.