Dr. August Oetker KG: verschil tussen versies

Dr. August Oetker KG
Oprichting	1891
Oprichter(s)	August Oetker
Sleutelfiguren	August Oetker, Richard Kaselowsky, Rudolf-August Oetker
Hoofdkantoor	Bielefeld, Duitsland
Werknemers	26.228 (2011)
Producten	Levensmiddelen, dranken
Industrie	Voedingsindustrie, scheepvaart, financiële sector, hotelwezen en uitgeverijsector
Omzet/jaar	€ 10,011 miljard (2011)
Website	oetker-gruppe.de
Portaal	Economie

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 23 jul 2015 20:41

Dr. August Oetker KG of de Oetker-Groep is één van de grootste internationaal actieve Duitse familiebedrijven. Het bedrijf heeft zijn hoofdvestiging in Bielefeld. Tot de Oetker-Groep behoren 400 bedrijven uit verschillende sectoren. De omzet bedroeg in 2011 meer dan 10 miljard euro en wereldwijd zijn meer dan 26.000 medewerkers werkzaam bij het bedrijf.

Geschiedenis

In januari 1891 nam August Oetker in Bielefeld één van de vier apotheken in de stad over. Hiervoor was hij in Berlijn actief. In Bielefeld bouwde hij in de oude apotheek een laboratorium. Hij wilde experimenteren en nieuwe ideeën uitwerken. Eén van zijn eerste wapenfeiten waren een "gezondheidscacao" en een voetencrème. De omzet steeg mede omdat Oetker zijn kennis deelde met zijn klanten. In het laboratorium voerde hij experimenten uit om een bakpoeder te produceren. Hij kende het bakproces van zijn vader, die in Obernkirchen bakker was. Het doel was brooddeeg luchtig te maken, zonder de tot dan bekende gist en zuurdesem. In Engeland was men in het midden van de 18e eeuw al bekend met kooldioxide als toevoeging aan bloem. In Duitsland had de chemicus Justus Liebig al eens in deze richting had gezocht, maar de stof was slecht houdbaar. Eén van zijn studenten had het idee mee naar Amerika genomen en dit gecombineerd met natrium en wijnsteenzuur. Hiervan stelde hij een kennis van Oetker op de hoogte. Het was dus niet Oetker die bakpoeder uitvond, maar hij was wel de eerste die het verpakte in een makkelijk te hanteren maat. Het zakje van 10 Pfennig was exact genoeg voor een pond bloem. De prijs voor deze kleine hoeveelheid was bijna niets. Door zijn titel van Doctor op de verpakking te zetten, kreeg het product een soort kwaliteitsgarantie mee, alsmede een bevestiging van gezonde voeding. De werkelijke uitvinding van Oetker was deze verkoopstrategie. Daarnaast was kennisoverdracht een belangrijke pijler van het succes. Zo werd een eigen kookboek uitgegeven met recepten die speciaal gemaakt waren om de werking van het product perfect te laten zijn. Ook stond het bedrijf op beurzen met kookdemonstraties.

Oetker was zich zeer bewust van de werking van reclame: "Hoe kan de wereld weten dat je iets goed maakt als je het niet vertelt?" In 1908 werd de eerste reclameafdeling opgestart. Doelstelling was in iedere krant in een dorp met meer dan 3.000 inwoners te adverteren.

Toen het idee van geportioneerde bakpoeder een succes leek te worden, opende Oetker in 1900 een fabriek in Bielefeld, de huidige hoofdvestiging van de Oetker-Groep. Van hieruit leverde hij in heel Duitsland. Naast bakpoeder werden puddingpoeder, aroma's en smaakversterkers geïntroduceerd. Dagelijks werden tot 100.000 pakjes geproduceerd.

Oetkers arbeidsmoraal was berucht. Zijn regels hing hij in 1908 in het bedrijf op:

werk, werk met al uw kracht
wees zuinig
tijd is je kapitaal, iedere minuut moet je opbrengst brengen

Hij schiep betere arbeidsomstandigheden voor zijn medewerkers en liet in zijn bedrijf een opleidingskeuken inrichten voor zijn vrouwelijke medewerkers om ze op hun trouwen voor te bereiden.

Al na een jaar ontstond een tweede fabrieksgebouw. Zijn verkopers wilden vanaf 1907 in iedere winkel vertegenwoordigd zijn. Het bedrijf groeide. In 1904 stelde August zijn jongere broer Eduard, een natuurwetenschapper, aan als chef van het laboratorium. In 1906 volgde zijn broer Louis, die buitendienst en reclame op zich nam. In 1913 stierf Eduard op 38-jarige leeftijd aan kanker. Louis had een jaar eerder Bielefeld verlaten om het bedrijfsonderdeel Resse in Hamelen op zich te nemen.

Externe links

Zie de categorie Dr. August Oetker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 28: / Regel 28: @@
 == Geschiedenis ==
 [[Bestand:Oetker patent.jpg|thumb|Bakpoeder octrooi]]
-In januari [[1891]] nam [[August Oetker]] in Bielefeld één van de vier [[apotheek|apotheken]] in de stad over. Hiervoor was hij in [[Berlijn]] actief. In Bielefeld bouwde hij in de oude apotheek een laboratorium. Hij wilde experimenteren en nieuwe ideeën uitwerken. Eén van zijn eerste wapenfeiten waren een "gezondheidscacao" en een voetencrème. De omzet steeg mede omdat Oetker zijn kennis deelde met zijn klanten. In het laboratorium voerde hij experimenten uit om een bakpoeder te produceren. Hij kende het bakproces van zijn vader, die in [[Obernkirchen]] [[bakker (beroep)|bakker]] was. Het doel was brooddeeg luchtig te maken, zonder de tot dan bekende [[gist]] en [[zuurdesem]]. In [[Engeland]] was men in het midden van de [[18e eeuw]] al bekend met [[kooldioxide]] als toevoeging aan [[bloem (keuken)|bloem]]. In [[Duitsland]] had de chemicus [[Justus von Liebig|Justus Liebig]] al eens in deze richting had gezocht, maar de stof was slecht houdbaar. Eén van zijn studenten had het idee mee naar Amerika genomen en dit gecombineerd met [[natrium]] en [[wijnsteenzuur]]. Hiervan stelde hij een kennis van Oetker op de hoogte. Het was dus niet Oetker die bakpoeder uitvond, maar hij was wel de eerste die het verpakte in een makkelijk maat. Het zakje van 10 [[Pfennig]] was exact genoeg voor een [[pond (massa)|pond]] bloem. De prijs voor deze kleine hoeveelheid was bijna niets. Door zijn titel van [[Doctor]] op de verpakking te zetten, kreeg het product een soort kwaliteitsgarantie mee, alsmede een bevestiging van gezonde voeding. De werkelijke uitvinding van Oetker was deze verkoopstrategie.
+In januari [[1891]] nam [[August Oetker]] in Bielefeld één van de vier [[apotheek|apotheken]] in de stad over. Hiervoor was hij in [[Berlijn]] actief. In Bielefeld bouwde hij in de oude apotheek een laboratorium. Hij wilde experimenteren en nieuwe ideeën uitwerken. Eén van zijn eerste wapenfeiten waren een "gezondheidscacao" en een voetencrème. De omzet steeg mede omdat Oetker zijn kennis deelde met zijn klanten. In het laboratorium voerde hij experimenten uit om een bakpoeder te produceren. Hij kende het bakproces van zijn vader, die in [[Obernkirchen]] [[bakker (beroep)|bakker]] was. Het doel was brooddeeg luchtig te maken, zonder de tot dan bekende [[gist]] en [[zuurdesem]]. In [[Engeland]] was men in het midden van de [[18e eeuw]] al bekend met [[kooldioxide]] als toevoeging aan [[bloem (keuken)|bloem]]. In [[Duitsland]] had de chemicus [[Justus von Liebig|Justus Liebig]] al eens in deze richting had gezocht, maar de stof was slecht houdbaar. Eén van zijn studenten had het idee mee naar Amerika genomen en dit gecombineerd met [[natrium]] en [[wijnsteenzuur]]. Hiervan stelde hij een kennis van Oetker op de hoogte. Het was dus niet Oetker die bakpoeder uitvond, maar hij was wel de eerste die het verpakte in een makkelijk te hanteren maat. Het zakje van 10 [[Pfennig]] was exact genoeg voor een [[pond (massa)|pond]] bloem. De prijs voor deze kleine hoeveelheid was bijna niets. Door zijn titel van [[Doctor]] op de verpakking te zetten, kreeg het product een soort kwaliteitsgarantie mee, alsmede een bevestiging van gezonde voeding. De werkelijke uitvinding van Oetker was deze verkoopstrategie.
 Daarnaast was kennisoverdracht een belangrijke pijler van het succes. Zo werd een eigen kookboek uitgegeven met recepten die speciaal gemaakt waren om de werking van het product perfect te laten zijn. Ook stond het bedrijf op beurzen met kookdemonstraties.