Bé Udink: verschil tussen versies
+ |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
| functie2 = [[Partijleider]] |
| functie2 = [[Partijleider]] |
||
| tijdvak3 = 1971 |
| tijdvak3 = 1971 |
||
| functie3 = Lid [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] ([[ |
| functie3 = Lid [[Tweede Kamer der Staten-Generaal|Tweede Kamer]] ([[lijsttrekker]]) |
||
| tijdvak4 = 1971-1973 |
| tijdvak4 = 1971-1973 |
||
| functie4 = Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening |
| functie4 = Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening |
||
Versie van 26 mei 2016 15:09
| Berend Jan Udink | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Berend Jan Udink (1969)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Berend Jan Udink | |||
| Geboren | 12 februari 1926 | |||
| Overleden | 24 mei 2016 | |||
| Partij | CHU | |||
| Politieke functies | ||||
| 1967-1971 | Minister zonder portefeuille (Ontwikkelingshulp) | |||
| 1970-1971 | Partijleider | |||
| 1971 | Lid Tweede Kamer (lijsttrekker) | |||
| 1971-1973 | Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening | |||
| 1972-1973 | Minister van Verkeer en Waterstaat | |||
| ||||
Berend Jan (Bé) Udink (Deventer, 12 februari 1926 – Goedereede, 24 mei 2016)[1] was een Nederlandse politicus van de Christelijk-Historische Unie (CHU) en als zodanig in verscheidene kabinetten minister. Na zijn politieke loopbaan was hij topfunctionaris bij OGEM.
Politiek
Udink was een econoom die op 3 april 1967 op zijn autoradio toevallig hoorde dat hij minister voor Ontwikkelingssamenwerking zou worden in het kabinet-De Jong, hoewel hij beoogd minister-president Piet de Jong nog nooit had ontmoet. Hij wist een begrotingsnorm van één procent ontwikkelingshulp vast te leggen door met aftreden te dreigen. Hij voerde in 1971 een verkiezingscampagne waarin 'law and order' centraal stond.
Volkshuisvesting
Hij was minister van Volkshuisvesting in de kabinetten Biesheuvel I en Biesheuvel II. Hij voerde de huurharmonisatie in waarop de linkse oppositie hem fel aanviel. In 1972 lanceerde minister Udink het Rijksspreidingsbeleid dat beoogde instanties van het Rijk naar provincies te verplaatsen. Tevens was er het doel opgenomen de kantorensector in het Haagse af te remmen. Dit beleid was het vervolg op een rapport van de Commissie Spreiding Rijksinstellingen uit 1961.[2] In de tien à twaalf jaar na 1972 plaatste het Rijk 16.000 Haagse ambtenaren over naar provinciesteden als Apeldoorn, Groningen, Zwolle, Enschede en Heerlen. Het ging om ca. 16.000 gezinnen, met in totaal ca. 50.000 tot 60.000 welvarende inwoners. Diensten van het Ministerie van Defensie gingen de provincie in; de Centrale Directie van de PTT (toen nog een Rijksdienst) verhuisde naar Groningen en de Topografische dienst naar Emmen. Voor Den Haag had dit tot gevolg dat het inwonertal drastisch daalde en vooral middenklassegezinnen de stad uit trokken. Met de verplaatsing van Rijksdiensten werd beoogd de provincies juist een impuls te geven.
Udink speelde na zijn ministerschap een belangrijke rol bij het OGEM-concern.
OGEM
In 1973 kwam Udink bij OGEM in dienst en was verantwoordelijk voor de internationale activiteiten. In januari 1978 werd hij president-directeur, hij volgde Karel Fibbe op die acht jaar lang leiding aan OGEM had gegeven. Onder Fibbe en Udink groeide OGEM zeer snel mede door veel overnames, in 1979 telde het bedrijf zo'n 20.000 medewerkers.
Begin 1980 nam Udink ontslag, of hij werd ontslagen, na zwaar tegenvallende resultaten. Hem werd verder verweten de zaken te rooskleurig te hebben voorgesteld. Over het eerste halfjaar van 1979 werd een winst van 11 miljoen gulden gerapporteerd, terwijl intern al een verlies van ruim 30 miljoen gulden voor het hele jaar werd verwacht.[3] Een onderzoekrapport van Prof. Kuin legde diverse problemen van OGEM en de rol van Udink daarin bloot.[4] De problemen in de bouwdivisie van OGEM werd te laat onderkend en de mislukte overname van het Duitse Beton- und Munierbau had veel geld gekost.[4] Kort na de overname ging dit bedrijf failliet omdat een grondig boekenonderzoek niet nodig was volgens Udink. Het besluit van OGEM om het aandelenbelang in het verlieslijdende Lindeteves-Jacoberg in 1974 naar 100% te verhogen was ook ongelukkig.[4] Over zijn vertrekregeling is nog gesteggeld, maar na dreiging met een rechtszaak, kreeg Udink een afvloeiingsregeling ter waarde van 1,5 miljoen gulden.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Th.H. Bot |
Minister zonder portefeuille (hulp aan ontwikkelingslanden) 1967-1971 |
Opvolger: C. Boertien |
| Voorganger: W.F. Schut |
Minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening 1971-1973 |
Opvolger: J.P.A. Gruijters |
| Voorganger: W. Drees jr. |
Minister van Verkeer en Waterstaat 1972-1973 |
Opvolger: Th.E. Westerterp |