Van Maerlantklooster: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k Spelling met AWB |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
==Geschiedenis== |
==Geschiedenis== |
||
De Brusselse congregatie van ''[[Benedictinessen van het Heilige Sacrament|Dames de l'Adoration Perpétuelle]]'' (Zusters van de Altijddurende Aanbidding) werd gesticht in 1844 door [[Anna de Meeûs]] en hun klooster werd begin jaren '50 van de 19e eeuw gevestigd in een omgebouwd feodaal herenhuis aan de Stuiversstraat. Als kapel werd de latere [[Verrijzeniskapel (Brussel)|Verrijzeniskapel]] gebruikt. Deze was echter spoedig te klein, waarop de kloosterkerk werd gebouwd. Dit was een 19e |
De Brusselse congregatie van ''[[Benedictinessen van het Heilige Sacrament|Dames de l'Adoration Perpétuelle]]'' (Zusters van de Altijddurende Aanbidding) werd gesticht in 1844 door [[Anna de Meeûs]] en hun klooster werd begin jaren '50 van de 19e eeuw gevestigd in een omgebouwd feodaal herenhuis aan de Stuiversstraat. Als kapel werd de latere [[Verrijzeniskapel (Brussel)|Verrijzeniskapel]] gebruikt. Deze was echter spoedig te klein, waarop de kloosterkerk werd gebouwd. Dit was een 19e-eeuws neogotisch gebouw, uitgevoerd in rode baksteen. |
||
Begin 20e eeuw werd de grond onteigend in verband met de geplande aanleg van het [[Station Brussel-Centraal]]. Aan de Van Maerlantstraat werd omstreeks 1907 een nieuw klooster gebouwd, deels een replica van het onteigende klooster. De kloosterkerk aan de Van Maerlantstraat is een enigszins versoberde uitvoering van het origineel. |
Begin 20e eeuw werd de grond onteigend in verband met de geplande aanleg van het [[Station Brussel-Centraal]]. Aan de Van Maerlantstraat werd omstreeks 1907 een nieuw klooster gebouwd, deels een replica van het onteigende klooster. De kloosterkerk aan de Van Maerlantstraat is een enigszins versoberde uitvoering van het origineel. |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
In 1974 verlieten de zusters het klooster. Zij vertrokken naar Maalbeek. Het klooster, het enige vooroorlogse gebouw aan de Van Maerlantstraat, dreigde gesloopt te worden om plaats te maken voor appartementen. Het werd echter uiteindelijk aangekocht door de [[Raad van de Europese Unie]]. Renovatie volgde en in 1996 werd het complex heropend en kreeg de functie van bibliotheek en bezoekerscentrum ten dienste van de [[Europese Commissie]]. Ook de Verrijzeniskapel werd gerenoveerd en in 2001 heringewijd. |
In 1974 verlieten de zusters het klooster. Zij vertrokken naar Maalbeek. Het klooster, het enige vooroorlogse gebouw aan de Van Maerlantstraat, dreigde gesloopt te worden om plaats te maken voor appartementen. Het werd echter uiteindelijk aangekocht door de [[Raad van de Europese Unie]]. Renovatie volgde en in 1996 werd het complex heropend en kreeg de functie van bibliotheek en bezoekerscentrum ten dienste van de [[Europese Commissie]]. Ook de Verrijzeniskapel werd gerenoveerd en in 2001 heringewijd. |
||
| ⚫ | |||
{{Coor title dms|50|50|28.7|N|4|22|41.52|E|scale:781_region:BE}} |
{{Coor title dms|50|50|28.7|N|4|22|41.52|E|scale:781_region:BE}} |
||
| ⚫ | |||
Versie van 21 dec 2017 23:24
Het Van Maerlantklooster is een voormalig klooster gelegen aan de Van Maerlantstraat te Brussel.
Geschiedenis
De Brusselse congregatie van Dames de l'Adoration Perpétuelle (Zusters van de Altijddurende Aanbidding) werd gesticht in 1844 door Anna de Meeûs en hun klooster werd begin jaren '50 van de 19e eeuw gevestigd in een omgebouwd feodaal herenhuis aan de Stuiversstraat. Als kapel werd de latere Verrijzeniskapel gebruikt. Deze was echter spoedig te klein, waarop de kloosterkerk werd gebouwd. Dit was een 19e-eeuws neogotisch gebouw, uitgevoerd in rode baksteen.
Begin 20e eeuw werd de grond onteigend in verband met de geplande aanleg van het Station Brussel-Centraal. Aan de Van Maerlantstraat werd omstreeks 1907 een nieuw klooster gebouwd, deels een replica van het onteigende klooster. De kloosterkerk aan de Van Maerlantstraat is een enigszins versoberde uitvoering van het origineel.
In 1974 verlieten de zusters het klooster. Zij vertrokken naar Maalbeek. Het klooster, het enige vooroorlogse gebouw aan de Van Maerlantstraat, dreigde gesloopt te worden om plaats te maken voor appartementen. Het werd echter uiteindelijk aangekocht door de Raad van de Europese Unie. Renovatie volgde en in 1996 werd het complex heropend en kreeg de functie van bibliotheek en bezoekerscentrum ten dienste van de Europese Commissie. Ook de Verrijzeniskapel werd gerenoveerd en in 2001 heringewijd.