Naar inhoud springen

Kasteel van Batavia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Algont (overleg | bijdragen) op 17 mrt 2018 om 23:58. (sp)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kasteel van Batavia
Zicht vanaf Kali Besar, Andries Beeckman
Locatie Batavia
Algemeen
Eigenaar VOC, Verenigd Koninkrijk, Bataafse Republiek, Frankrijk
Portaal  Portaalicoon   VOC

Het Kasteel van Batavia (ook Casteel van Batavia of Fort Batavia) was een fort van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) in Batavia.

Geschiedenis

Met de bouw werd in 1619 of 1620 begonnen, na de inname door de VOC van de plaats Jacatra. Het grensde in de beginjaren ter westzijde aan Fort Jacatra en bij aanvang van de bouw in het noorden aan de Javazee. Het meest noordelijke gedeelte lag tijdens de bouw zelfs in zee. In totaal telde de vesting vier bastions, die de namen kregen van Diamant en Robijn in het zuiden en Parel en Saphier in het noorden. De toegangspoort in het noorden, aan de zeekant, heette Waterpoort, die in het zuiden Landpoort, die de hoofdingang vormde. De werkzaamheden vorderden erg langzaam. Acht jaar later was het fort nog niet klaar. De vestingmuren aan de landzijde waren eerder gereed dan die aan de zeezijde, wat de indruk geeft dat het fort in eerste instantie gebouwd was tegen aanvallen van overland.

Uit de dagboeken van gouverneur-generaal Jan Pieterszoon Coen blijkt dat de vesting begin november 1627 drie aarden wallen had en aan de zeezijde een houten pallissade. De bedoeling was om aan de zeezijde, van bastion Parel naar Saphier, een stenen gebouw neer te zetten van twee verdiepingen en bedekt met een plat dak. Het plan ging niet door, aangezien het fort in augustus 1628 werd aangevallen en daaruit bleek dat de verdedigingsmogelijkheden drastisch verbeterd moesten worden.

De gebouwen binnen de vesting waren in het begin nog eenvoudig, maar werden allengs steeds imposanter. Dit ging ten koste van de weerbaarheid van het fort. Zo werden de platte daken, waarop de verdedigers zich tijdens een inval hadden kunnen terugtrekken, vervangen door hoge, puntige pannendaken.

Binnen de vestingmuren stond de residentie van de gouverneur-generaal met twee verdiepingen en uiteindelijk met een puntdak. Ertegenover stond de woning van de directeur-generaal, de op een na hoogste functie van de VOC buiten de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Verder was er onder meer een kapel, woningen voor de opperkooplui en een boekdrukkerij. De gewezen gouverneur-generaal Adriaen Valckenier verbleef tot aan zijn overlijden zo'n tien jaar in de kerker van het bastion Robijn. In het complex werden ook slaven gehouden.

Het fort werd afgebroken toen Herman Willem Daendels er namens Frankrijk gouverneur-generaal was. Met de afbraak werd in 1809 begonnen. Een deel van het VOC-archief, dat toen in het kasteel bewaard werd, ging daarbij verloren. In de jaren tachtig van de twintigste eeuw werd een deel van de plek waar de vesting gestaan heeft nog Kota Inten genoemd (Diamanten Vesting).

Batavia (schip)

In 1628 vertrok een vloot vanuit de Republiek naar Batavia. Aan boord bevonden zich de stenen voor twee toegangspoorten van het fort. Een van de boten, de Batavia, verging op de Houtman Abrolhos-eilanden. Aan boord bevonden zich de stenen voor het binnengedeelte van een van de poorten. In 1963 werden die stenen teruggevonden en in de jaren 1972-1976 meegenomen naar Australië. In totaal ging het om 137 steenblokken die tezamen 37 ton wogen. De stenen vormden een toegangspoort. Een achttal andere waren wellicht bedoeld om twee kleine ramen van te maken.

Galerij (chronologisch)

Zie de categorie Vereenigde Oost-Indische Compagnie van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.