Spilocuscus wilsoni
| Spilocuscus wilsoni IUCN-status: Kritiek[1] (2008) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Spilocuscus wilsoni Helgen & Flannery, 2004 | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de Spilocuscus wilsoni | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Spilocuscus wilsoni op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De Biakkoeskoes (Spilocuscus wilsoni) is een koeskoes uit het geslacht gevlekte koeskoezen (Spilocuscus) die voorkomt op het eiland Biak in de Geelvinkbaai in het noorden van Papoea (oostelijk Indonesië). De soort is genoemd naar Don E. Wilson van de Smithsonian Institution in Washington, D.C., een vriend en mentor van K.M. Helgen, een van de beschrijvers.
Kenmerken
S. wilsoni is een zeer kleine gevlekte koeskoes, waarschijnlijk de kleinste soort van het geslacht (achtervoet 55 mm). Deze soort is de enige gevlekte koeskoes met blauwgroene ogen. Net als S. maculatus maculatus heeft deze soort een witte buikvacht. De rug is lichtbruin met donkerbruine vlekken.
Status
S. wilsoni is blijkbaar zeer zeldzaam en heeft een klein verspreidingsgebied. Er is nog maar weinig geschikte habitat over voor deze soort op Biak, zodat de beschrijvers suggereren om hem de IUCN-status Critically Endangered te geven.
Verspreiding
In totaal zijn er drie exemplaren bekend, waarvan er één als huisdier werd gehouden op Biak in 1992 en daar door Timothy Flannery, een van de auteurs, werd gefotografeerd. Opvallend is dat niet S. wilsoni, maar S. maculatus maculatus voorkomt op de nabijgelegen eilanden Japen, Pulau Num en Numfor.
Op Biak (en het nabijgelegen eilandje Owi) komt een opvallend aantal endemische of bijna endemische dieren voor: de grote vleermuizen Dobsonia emersa (ook op Numfor) en een onbeschreven Pteropus-soort verwant aan P. pohlei; de buideldas Echimypera kalubu philipi; de suikereekhoorn Petaurus biacensis; de knaagdieren Uromys boeadii, Uromys emmae (alleen bekend op Owi, maar waarschijnlijk ook op Biak), Rattus jobiensis (ook op Japen) en een onbeschreven Paramelomys-soort verwant aan P. platyops; en de kikker Oreophryne kapisa.
Literatuur
- Helgen, K.M. & Flannery, T.F. 2004. Notes on the phalangerid marsupial genus Spilocuscus, with description of a new species from Papua. Journal of Mammology 85(5):825-833.