Naar inhoud springen

Spookklauwier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 4 dec 2014 om 15:16. (uitbreiding en toelichting op iucnstatus)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Spookklauwier
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Spookklauwier
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Malaconotidae
Geslacht:Malaconotus (Klauwieren)
Soort
Malaconotus blanchoti
Stephens, 1826
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Spookklauwier op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De spookklauwier (Malaconotus blanchoti) is een zangvogel uit de familie Malaconotidae. De naam van de vogel is ontleend aan het Afrikaans (Spookvoël).

Herkenning

De vogel is 23 tot 26 cmlang en weegt 65 tot 84 g. Het is een vrij grote soort bosklauwier, met een forse, zwarte tot donkerbruine snavel. Er is geen verschil tussen de seksen. De kop en nek zijn grijs, er loopt een witte streep van het oog naar de snavel. De keel, borst en buik zijn cadmiumgeel, de mantel, vleugel en staart zijn olijfkleurig groen. Op de borst neigt het geel naar oranje. De vogel dankt zijn naam aan het geluid dat hij maakt. Dit is een lage, onheilspellend klinkende fluittoon die zacht begint, luider wordt en plotseling weer ophoudt. Dit geluid is lastig te lokaliseren waardoor de vogel ook moeilijk waarneembaar is.[2]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort telt 7 ondersoorten:

Het leefgebied bestaat uit half open bos en bossavanne. De vogel houdt zich bij voorkeur op in de wat dichter begroeide stukken met struikgewas, vaak laag bij de grond. De vogel jaagt daar op grote insecten en kleine gewervelde dieren zoals hagedissen.

Status

De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Men veronderstelt dat de soort niet zeldzaam is en mogelijk in aantal vooruit gaat. Om deze redenen staat de spookklauwier als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]