Sporting Charleroi in het seizoen 1996/97

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sporting Charleroi
Naam Royal Charleroi Sporting Club
Bijnaam De Zebra's
Opgericht 1904
Stadion Stade de Mambourg
Capaciteit 23.000
Voorzitter Vlag van België Jean-Paul Spaute
Trainer Vlag van Kroatië Luka Peruzović
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dit artikel beschrijft de prestaties van de Belgische voetbalclub Sporting Charleroi in het seizoen 1996–1997.

Gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]

Transfers[bewerken | brontekst bewerken]

Sporting Charleroi ging in het seizoen 1996/97 verder met Luka Peruzović. De Kroatische coach nam in de zomer van 1997 afscheid van sterkhouders als Eric Van Meir, die naar de latere en verrassende kampioen Lierse SK verhuisde, en doelman István Gulyás, die aan de technische staf werd toegevoegd. Ook doelpuntenmakers Edi Krnčević en Jean-Jacques Missé-Missé zochten andere oorden op. De ervaren Krnčević keerde terug naar zijn thuisland, terwijl Missé-Missé een transfer versierde naar het Sporting Lissabon van gewezen Charleroi-coach Robert Waseige.

De club haalde Olivier Suray terug. De verdediger had Charleroi drie jaar eerder ingeruild voor RSC Anderlecht, maar kon daar nooit volledig doorbreken. Met de Hongaar Zsolt Petry haalde de club opnieuw een ervaren doelman in huis om het vertrek van Gulyás en Franky Frans op te vangen. Ook jeugdkeeper Olivier Renard kreeg in het seizoen 1996/97 een kans in het eerste elftal.

Competitie[bewerken | brontekst bewerken]

Met het vertrek van enkele sterkhouders had Charleroi aan kwaliteit ingeboet. De club begon met een mooie thuiszege tegen Antwerp FC (3–0) aan het seizoen, maar zakte nadien terug. Charleroi speelde een wisselvallig seizoen. Op de vierde speeldag gingen de Zebra's met 4–0 onderuit op het veld van Lierse SK, maar twee speeldagen later won Charleroi zelf met klinkende cijfers van Racing Genk (1–4). De Waalse topper tegen Standard Luik werd met 1–2 verloren, maar twee weken later werd regerend kampioen Club Brugge met 3–0 ingeblikt na goals van Marco Casto (2x) en Sergiu Chirilov. Rond de jaarwisseling won Charleroi slechts twee punten uit zes wedstrijden.

De slechte prestaties stonden in schril contrast met provinciegenoot en promovendus Excelsior Moeskroen. Terwijl Charleroi steeds verder wegzakte, speelden de Henegouwers van Moeskroen zich onder leiding van gewezen Charleroi-coach Georges Leekens verrassend naar Europees voetbal. In de heenronde won Moeskroen ook de Waalse derby tegen Charleroi met 3–1. Na de winterstop nam Charleroi sportieve wraak door voor eigen publiek met 2–1 te winnen van Moeskroen na treffers van Olivier Suray en Róbert Jován.

Ook in de terugronde bleef Charleroi in de buurt van de degradatiezone. In de topwedstrijden konden de Zebra's niet meer verrassen. Er werd met zware cijfers verloren van zowel Standard (4–1) als RSC Anderlecht (6–0). Onderaan het klassement moest het team van Peruzović de strijd aangaan met onder meer Cercle Brugge, KV Mechelen en Eendracht Aalst. Charleroi slaagde er uiteindelijk in om zich te verzekeren van het behoud. Het sloot het seizoen af op de dertiende plaats, op slechts zes punten van de degradatiezone. Na het seizoen 1996/97 werd de samenwerking met Peruzović stopgezet.

UEFA Intertoto Cup[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 1996 nam Charleroi voor het tweede jaar op rij deel aan de UEFA Intertoto Cup. De Zebra's werden ondergebracht in groep 4, samen met Silkeborg IF, Conwy United, Zagłębie Lubin en SV Ried. Charleroi won het duel tegen Ried en speelde 0–0 gelijk tegen zowel Zagłębie Lubin als Conwy United. Daardoor eindigden de Zebra's met vijf punten op de derde plaats.

Beker van België[bewerken | brontekst bewerken]

In de Beker van België werd Charleroi voor het tweede seizoen op rij uitgeschakeld door Standard Luik. Ditmaal hadden de Rouches in de 1/8 finale strafschoppen nodig om Charleroi uit het toernooi te wippen.

Spelerskern[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
Zsolt Petry Vlag van Hongarije Hongarije 23-09-1966 Gençlerbirliği (1995–1996)
Julien Begasse-De D'haen Vlag van België België 02-09-1976 /
Olivier Renard Vlag van België België 24-05-1979 /
Verdedigers
Roch Gérard Vlag van België België 04-01-1972 /
Michel Rasquin Vlag van België België 20-02-1964 Beerschot (1989–1990)
Rudy Moury Vlag van België België 01-03-1966 Francs Borains (1985–1989)
Laurent Wuillot Vlag van België België 11-07-1975 RAEC Mons (1993–1994)
Alexandre Teklak Vlag van België België 16-08-1975 /
Christ Bruno Vlag van België België 08-04-1977 /
Olivier Suray Vlag van België België 16-10-1971 RSC Anderlecht (1993–1996)
Moustapha Douai Vlag van België België 17-10-1975 Chapelle-Godarfontaine (1995–1996)
Middenvelders
Marco Casto Vlag van België België 02-06-1972 /
Gábor Bukrán Vlag van Hongarije Hongarije 16-11-1975 Kispesti Honvéd (1992–1993)
Tibor Balog Vlag van Hongarije Hongarije 01-03-1966 MTK Boedapest (1988–1993)
Raymond Mommens Aanvoerder Vlag van België België 27-12-1958 KSC Lokeren (1975–1986)
Samuel Remy Vlag van België België 23-10-1973 /
Serhij Omeljanovitsj Vlag van Oekraïne Oekraïne 13-08-1977 Zorja Loehansk (1994)
Drazen Brnčić Vlag van Kroatië Kroatië 17-07-1971 Hemptinne-Eghezée (1994–1995)
Predrag Jovanović Vlag van Joegoslavië (1992-2003) Joegoslavië 11-08-1965 FK Voždovac (1995–1996)
Gianni Politi Vlag van Italië Italië 01-10-1976 /
Emmanuel Massaux Vlag van België België 29-08-1976 /
Aanvallers
Filip Fiers Vlag van België België 26-05-1969 Eendracht Zele (1988–1995)
Dante Brogno Vlag van België België 02-05-1966 RA Marchiennoise (1984–1986)
Thomas Acheampong Vlag van Ghana Ghana 21-09-1974 Tubantia Borgerhout (1993–1994)
Róbert Jován Vlag van Hongarije Hongarije 11-04-1967 Vasas SC (1994–1996)
Sergiu Chirilov Vlag van Moldavië Moldavië 05-06-1973 Sportul Studențesc (1994–1996)
  • Aanvoerder = aanvoerder

Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Functie Naam Nationaliteit
Coach Luka Peruzović Vlag van Kroatië Kroatië
Assistent-coach Michel Bertinchamps Vlag van België België
Assistent-coach Mario Notaro Vlag van België België / Vlag van Italië Italië
Keeperstrainer István Gulyás Vlag van Hongarije Hongarije

Uitrustingen[bewerken | brontekst bewerken]

Shirtsponsor(s): ASLK
Sportmerk: Activity

Thuis
Thuis
Uit

Transfers[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Klassement[bewerken | brontekst bewerken]

GW W G V DV DT DS Ptn
K (CL) 1 Lierse SK 34 21 10 3 70 38 32 73
(UEFA) 2 Club Brugge 34 22 5 7 69 34 35 71
(UEFA) 3 Excelsior Moeskroen 34 17 10 7 60 38 22 61
(UEFA) 4 RSC Anderlecht 34 16 10 8 59 36 23 58
5 Lommel SK 34 16 9 9 50 48 2 57
6 Antwerp FC 34 16 5 13 51 49 2 53
7 Standard Luik 34 16 2 16 55 55 0 50
8 Racing Genk 34 13 9 12 49 43 6 48
9 KRC Harelbeke 34 12 11 11 50 42 8 47
(beker) 10 Germinal Ekeren 34 13 7 14 56 57 -1 46
11 Sint-Truidense VV 34 10 9 15 46 56 -10 39
12 KSC Lokeren 34 10 8 16 41 57 -16 38
13 Sporting Charleroi 34 10 7 17 44 58 -14 37
14 AA Gent 34 10 6 18 44 58 -14 36
15 Eendracht Aalst 34 8 12 14 44 55 -11 36
16 RWDM 34 8 11 15 32 43 -11 35
17 KV Mechelen 34 7 10 17 33 55 -22 31
18 Cercle Brugge 34 6 9 19 36 67 -31 27

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]