Stachybotrys chartarum
| Stachybotrys chartarum | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Stachybotrys chartarum (Ehrenb) S. Hughes (1958) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Stachybotrys chartarum (synoniemen:Stachybotrys atra, Stachybotrys alternans en Stilbospora chartarum) is een groenzwarte tot zwarte schimmel, die behoort tot de orde Hypocreales van de ascomyceten. Het genoom is ongeveer 40 Mb groot.
Stachybotrys chartarum komt het meeste voor op cellulose rijke bouwmaterialen, zoals balken, lambriseringen, parketvloeren, gipskartonplaten en behangpapier, in door vocht en wateroverlast aangetaste gebouwen. Soms wordt de schimmel ook gevonden in de grond, op graan, noten en gedroogd fruit. Er kunnen dan hoge concentraties van het mycotoxine trichotheceen in voorkomen.[1] S. chartarum werd voor het eerst in 1837 door de Tsjechische mycoloog August Carl Joseph Corda gevonden op behang in een huis in Praag.[2] De schimmel is giftig voor dieren als ze besmet voer eten, zoals hooi, in het bijzonder zijn paarden hier gevoelig voor.
Er zijn twee fysio's van Stachybotrys chartarum bekend. Het ene fysio (chemotype A) produceert trichothecene mycotoxinen inclusief satratoxinen en het andere fysio (chemotype S) atranonen.[3]
De bruine, elliptische, 8 - 10 x 5 - 5,5 µm grote conidia hebben een gerimpeld oppervlak en worden gevormd op de conidioforen, die een slijmerige top hebben. De sporen komen in de lucht als het slijm opdroogt en de schimmel vervolgens aangeraakt wordt. De rechtopstaande, donker olijfgroene (bovenaan licht olijfgroen), 120 - 180 µm lange en 3,5 - 4,5 µm dikke (aan de basis 2,5 - 3,2 µm) conidioforen staan alleen of in groepjes en zijn onregelmatig vertakt of onvertakt. Ze hebben tussenwanden en het bovenste gedeelte heeft vaak een ruwe wand. De licht olijfgroene, ellipsvormige fialiden staan met 6 - 7 bij elkaar op de top van de conidiofoor. Vaak hebben de fialiden een duidelijke kraag.[4]
Externe link
- Stachybotrys chartarum op Youtube
- Foto's
- Foto's
- Foto's op blz 148
- Mycobank Stachybotrys chartarum
- Index Fungorum Stachybotrys chartarum
- Catalogue of Life Stachybotrys chartarum
- ↑ Samson RA, Houbraken J, Thrane U, Frisvad JC & Andersen B. (2010). Food and Indoor Fungi. CBS-KNAW- Fungal Biodiversity Centre, Utrecht, the Netherlands. pp. 1-398.
- ↑ Andersen B, Frisvad JC, Søndergaard I, Rasmussen IS & Larsen LS. (2011). Associations between fungal species and water damaged building materials. Applied and Environmental Microbiology.
- ↑ Andersen B, Nielsen KF, Thrane U, Szaro, T, Taylor, JW & Jarvis, BB. (2003). Molecular and phenotypic descriptions of Stachybotrys chlorohalonata sp. nov. And two chemotypes of stachybotrys chartarum found in water-damaged buildings. Mycologia 95: 1227-1238.
- ↑ ToxicBlackMould Information about mould and mould disease: Stachybotrys chartarum - Toxic Black Mould