Super Prestige Pernod 1981

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Super Prestige Pernod 1981 was de 23e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van vorig jaar bleef de kalender vrijwel hetzelfde: alle wedstrijden die vorig jaar meetelden leverden ook in 1981 punten op. Daarnaast werd ook Parijs-Brussel (voor het eerst sinds 1978) weer toegevoegd aan de kalender. Hierdoor telden er dit jaar in totaal 25 koersen mee voor de Super Prestige Pernod.

Tourwinnaar Bernard Hinault won het eindklassement voor de derde maal in successie. De Fransman won dit jaar het Critérium du Dauphiné Libéré voor de derde maal, waarmee hij mede-recordhouder werd. Ook was hij de beste in de Amstel Gold Race en Parijs-Roubaix, waarin hij Roger De Vlaeminck naar de tweede plek verwees. De Vlaeminck eindigde ook in Milaan-Sanremo en Gent-Wevelgem als tweede. Hoewel hij slechts een wedstrijd won (Parijs-Brussel) eindigde De Vlaeminck mede door die tweede plaatsen toch als tweede in het eindklassement. Het was de vierde (en laatste) keer dat De Vlaeminck tweede werd in de Super Prestige Pernod, maar het eindklassement zou hij nooit winnen. Jan Raas eindigde dit jaar in de eindstand als derde. Herman Vanspringel was voor de zevende en laatste keer de sterkste in Bordeaux-Parijs; een record dat bleef staan tot en met de laatste editie van deze koers in 1988. Aan deze overwinningen had Vanspringel ook zijn bijnaam Monsieur Bordeaux-Paris te danken. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
11–18 maart Vlag van Frankrijk Parijs-Nice Vlag van Ierland Stephen Roche
14–19 maart Vlag van Italië Tirreno-Adriatico Vlag van Italië Francesco Moser
21 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo (1981) Vlag van België Fons De Wolf
2 april Vlag van Nederland Amstel Gold Race (1981) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
5 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1981) Vlag van Nederland Hennie Kuiper
8 april Vlag van België Gent-Wevelgem Vlag van Nederland Jan Raas
12 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix (1981) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
17 april Vlag van België Waalse Pijl Vlag van België Daniel Willems
19 april Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik (1981) Vlag van Zwitserland Josef Fuchs
1 mei Vlag van Duitsland Rund um den Henninger-Turm Vlag van België Jos Jacobs
3 mei Vlag van Zwitserland Kampioenschap van Zürich Vlag van Zwitserland Beat Breu
5–9 mei Vlag van Frankrijk Vierdaagse van Duinkerke Vlag van Nederland Bert Oosterbosch
21 april–10 mei Vlag van Spanje Ronde van Spanje (1981) Vlag van Italië Giovanni Battaglin
5–10 mei Vlag van Zwitserland Ronde van Romandië Vlag van Zweden Tommy Prim
17 mei Vlag van Frankrijk Bordeaux-Parijs Vlag van België Herman Vanspringel
25 mei–1 juni Vlag van Frankrijk Critérium du Dauphiné Libéré Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
13 mei–7 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1981) Vlag van Italië Giovanni Battaglin
10–14 juni Vlag van Frankrijk Grand Prix du Midi Libre Vlag van Frankrijk Jean-René Bernaudeau
10–19 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Zwitserland Beat Breu
25 juni–19 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1981) Vlag van Frankrijk Bernard Hinault
30 augustus Vlag van Tsjecho-Slowakije Wereldkampioenschap in Praag (1981) Vlag van België Freddy Maertens
23 september Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Roger De Vlaeminck
27 september Vlag van Frankrijk Grote Landenprijs Vlag van Zwitserland Daniel Gisiger
11 oktober Vlag van Frankrijk Grote Herfstprijs Vlag van Nederland Jan Raas
17 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Nederland Hennie Kuiper

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van Frankrijk Bernard Hinault 325
2 Vlag van België Roger De Vlaeminck 185
3 Vlag van Nederland Jan Raas 155
4 Vlag van België Fons De Wolf 153
5 Vlag van Nederland Hennie Kuiper 141
6 Vlag van Italië Giovanni Battaglin 130
7 Vlag van Zwitserland Josef Fuchs 110
Vlag van Italië Giuseppe Saronni
9 Vlag van Zweden Tommy Prim 105
10 Vlag van Zwitserland Beat Breu 100