Naar inhoud springen

Taitabrilvogel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hwdenie (overleg | bijdragen) op 30 okt 2019 om 16:41.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Taitabrilvogel
IUCN-status: Bedreigd[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Zosteropidae (Brilvogels)
Geslacht:Zosterops
Soort
Zosterops silvanus
Peters & Loveridge, 1935[2].
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Taitabrilvogel op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De taitabrilvogel (Zosterops silvanus) is een zangvogel uit de familie Zosteropidae (brilvogels). De vogel werd in 1935 door de vogelkundigen James Lee Peters en Arthur Loveridge geldig beschreven. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort in zuidoostelijk Kenia.

Kenmerken

De vogel is 11 tot 11,3 cm lang. Het is een relatief kleine brilvogel met een opvallend brede witte ring rond het oog van 4 mm breedte. De vogel is donkerbruin van boven, met vleugelveren die geelachtige randen hebben. De buik is grijs, de keel en onderstaartdekveren zijn groengeel. Het oog is bruin, de snavel is zwart en de poten zijn leigrijs tot lichtgrijs.[3]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort is endemisch in zuidoostelijk Kenia in het noordelijk deel van de Eastern Arc Mountains (Taitaheuvels en Mount Kasigau). De leefgebieden liggen in de overgebleven natuurlijke bossen in deze berggebieden.[1]

Status

De taitabrilvogel heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 250 tot 1000 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing en versnippering waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]