Tamisiocarididae

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tamisiocarididae
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Cambrium
Tamisiocarididae
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia
Stam:Arthropoda
Klasse:Dinocaridida
Orde:Radiodonta
Onderorde:Anomalocarida
Familie
Tamisiocarididae
Pates & Daley, 2019
Anomalocaris briggsi
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Tamisiocarididae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De Tamisiocarididae zijn een familie van uitgestorven radiodonten, zeedieren die verwant zijn aan de geleedpotigen, die fijn gestekelde aanhangsels droegen die vermoedelijk werden gebruikt bij filtervoeding. Toen de clade voor het eerst werd ontdekt, heette hij Cetiocaridae, naar een illustratie uit de beweging van de speculatieve evolutie, Bearded Ceticaris door John Meszaros, dat een hypothetische filtervoedende radiodont afbeeldde in een tijd voordat er bekend was dat ze bestonden. De familienaam was echter niet geldig volgens de International Code of Zoological Nomenclature, aangezien er geen echt geslacht met de naam Cetiocaris bestaat, en in 2019 werd het formeel vervangen door de naam Tamisiocarididae, naar het enige geldige geslacht van de clade op dat moment. De familie is alleen bekend uit Serie 2 van het Cambrium, in tegenstelling tot andere radiodonte families, die gedurende het Cambrium langer bleven bestaan. Alle bekende soorten zouden in tropische of subtropische wateren hebben geleefd, wat duidt op een voorkeur voor warmere wateren.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals de meeste radiodonten hebben cetiocariden stekelige frontale aanhangsels. In deze familie zijn de hulpstekels echter fijn en dicht op elkaar geplaatst, aangepast voor filtervoeding zoals bij moderne reuzenhaaien en baleinwalvissen. Tamisiocaris at bijvoorbeeld naar schatting prooien die ongeveer een millimeter groot waren.

Fylogenie[bewerken | brontekst bewerken]

Tamisiocarididae heette oorspronkelijk Cetiocaridae. In het speculatieve paleokunstboek All Your Yesterdays uit 2013 beeldde paleokunstenaar John Meszaros een hypothetische filtervoedende anomalocaridide af die hij "Cetiocaris" noemde. Dit kunstwerk inspireerde tot de naam Cetiocaridae. Aangezien er echter in het echt geen geslacht Cetiocaris bestaat, voldoet de naam Cetiocaridae niet aan artikel 29 van de ICZN, de International Code of Zoological Nomenclature, en is deze als familienaam ongeldig. De familie Tamisiocarididae werd vervolgens bedacht als een vervangende naam voor de clade. Cetiocaridae werd oorspronkelijk fylogenetisch gedefinieerd als alle soorten die nauwer verwant zijn aan Tamisiocaris borealis dan aan Anomalocaris canadensis, Amplectobelua symbrachiata of Hurdia victoria.

Radiodonta

Caryosyntrips


Anomalocarida


Anomalocarididae



Amplectobeluidae




Tamisiocarididae

'Anomalocaris' briggsi



Tamisiocaris borealis




Hurdiidae





Soorten van de Tamisiocarididae
Soort Beschrijvers Jaar benoemd Leeftijd Locatie Frontaal aanhangsel
Anomalocaris briggsi Nedin 1995 Cambrium Serie 4 Vlag van Australië Australië
Houcaris saron Hou, Bergström, & Ahlberg 1995 Cambrium Serie 3 Vlag van China China
Houcaris magnabasis Pates, Daley, Edgecombe, Cong, & Lieberman 2019 Cambrium Serie 4 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Tamisiocaris borealis Daley & Peel 2010 Cambrium Serie 3 Groenland

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Tamisocaridide fossielen zijn gevonden in de Emu Bay Shale van Australië, de Sirius Passet Lagerstätte van Groenland en de Kinzersformatie van de Verenigde Staten. Hun fossielen dateren uit stadium 3 en stadium 4 van het Cambrium.