Tapioliet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tapioliet
Tapioliet
Mineraal
Chemische formule (Fe,Mn)(Ta,Nb)2O6
Kleur Zilvergrijs - zwart
Streepkleur Bruin
Hardheid 6 - 6,5
Gemiddelde dichtheid 8,17 g/cm3
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Breuk Oneffen
Splijting [110] imperfect
Habitus Granulair
Kristaloptiek
Kristalstelsel Tetragonaal
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen columbiet, tantaliet
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal tapioliet is een ijzer-mangaan-tantalium-niobium-oxide met de chemische formule (Fe,Mn)(Ta,Nb)2O6.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

Tapioliet werd in 1863 genoemd naar de Finse godheid Tapio. Het mineraal werd ontdekt in de Finse gemeente Tammela.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het zilvergrijze tot zwarte tapioliet heeft een tetragonaal kristalstelsel. De kristallen zijn granulair en komen voor als anhedrische tot subhedrische eenheden in een matrix. Het breukvlak is oneffen en er is een metallisch glans aanwezig. Het mineraal vertoont een imperfecte splijting volgens breukvlak [110]. De hardheid is 6 tot 6,5 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt ongeveer 8,17 g/cm³.

Tapioliet is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Tapioliet wordt voornamelijk aangetroffen in pegmatieten en alluviale afzettingen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]