Taxila (Pakistan)
| Taxila | ||
|---|---|---|
| Werelderfgoed cultuur | ||
| ||
| Land |  Pakistan
| |
| Coördinaten | 33° 46′ NB, 72° 50′ OL | |
| UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan | |
| Criteria | iii, vi | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 242 | |
| Inschrijving | 1980 (4e sessie) | |
| Kaart | ||
  | ||
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Taxila was een centrum van boeddhistische studie in de oudheid. De stad lag op de zijderoute en trok boeddhistische studenten van heinde en ver aan om hoger onderwijs te genieten. In de Jataka verhalen werd deze stad steeds vermeld als 'studiecentrum'. Panini, de geniale Indische taalkundige, en Kautilya, de Indische Machiavelli, waren producten van Taxila universiteiten. Later, in de tweede eeuw AD, zou Atraja een grootmeester van Indische geneeskunst hier zijn school vestigen. De bloeiperiode ligt tussen de eerste en vijfde eeuw na Christus. Ptolemeus schrijft over Takasoma; dit zou mogelijk Taxila zijn. Taxila was samen met Pesjawar een van de twee belangrijkste steden van Gandhara.
Tegenwoordig is Taxila een oudheidkundige site in de Punjab provincie van Pakistan op een klein uur rijden ten noordwesten van Islamabad. Er is in de Britse koloniale periode en daarna op verschillende plaatsen in het gebied gegraven, waarbij onder meer een drietal stedelijke nederzettingen en een groot aantal kloosters met stupa's zijn blootgelegd. Taxila herbergt ook een archeologisch museum.
· 
· 