Thalia (planetoïde)
| (23) Thalia | ||||
|---|---|---|---|---|
.png)
| ||||
model van Thalia, gebaseerd op de lichtkromme
| ||||
| Type | Planetoïde S-type | |||
| Datum ontdekking | 15 december 1852
| |||
| Fysische gegevens | ||||
| Diameter | 107,5 km | |||
| Massa | 1,3 × 1018 kg | |||
| Rotatietijd | 12,308 uur[1] | |||
| Albedo | (geometrisch) 0,2536[2]% | |||
| Baangegevens | ||||
| Perihelium | 2,015 AU | |||
| Aphelium | 3,240 AU | |||
| Halve lange as (a) | 2,628 AU | |||
| Excentriciteit (e) | 0,233 | |||
| Lengte klimmende knoop (Ω) | 67,228° | |||
| Argument van het periapsis (ω) | 59,311° | |||
| Middelbare anomalie (M) | 328,687 | |||
| Periode (P) | 1555,679 dagen (4,26 a) | |||
| Dagelijkse beweging (n) | 18,12 km/s | |||
| Inclinatie (i) | 10,145° | |||
| Waarnemingsgegevens | ||||
| Schijnbare helderheid | +9,11 tot +13,19 mag | |||
| ||||
(23) Thalia is een planetoïde in de belangrijkste planetoïdengordel van het zonnestelsel, tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Thalia draait om de zon in een sterk ellipsvormige baan, waarbij de afstand tot de zon varieert tussen de 3,240 en 2,628 astronomische eenheden. Vanaf de aarde gezien kan de planetoïde tijdens gunstige opposities een schijnbare helderheid van +9,11 hebben, zodat ze dan met grotere amateurtelescopen te vinden is.
Ontdekking en naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Thalia werd ontdekt door de Engelse astronoom John Russell Hind op 15 december 1852. Hind ontdekte de planetoïde vanuit het privé-observatorium van George Bishop in Regent's Park, Londen. Hind had datzelfde jaar al drie andere planetoïden ontdekt en zou in totaal tien planetoïden ontdekken. Bishop gaf de nieuwe planetoïde de naam Thalia, naar Thaleia, in de Griekse mythologie de muze van de komedie.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Thalia is een S-type planetoïde die voornamelijk uit magnesium- en ijzerhoudende silicaten bestaat. Door spectraalanalyse is berekend dat als Thalia een ellipsoïde vorm heeft, de verhouding tussen de lange en korte as 1,28 ± 0,05 is.[3]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Thalia (planetoïde) in de JPL Small-Body Database
Bronnen
|