The Heritage (PGA Tour)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
The Heritage
Plaats Vlag van Verenigde Staten Hilton Head Island, South Carolina
Oprichting 1969
Golfbaan Harbour Town Golf Links
Par 71
Lengte 6493 m
Tour(s) Amerikaanse PGA Tour
Datum april
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het The Heritage is een golftoernooi in de Verenigde Staten en maakt deel uit van de Amerikaanse PGA Tour. Het toernooi werd opgericht in 1969 en vindt altijd plaats op de Harbour Town Golf Links in Hilton Head Island, South Carolina. Sinds 2012 wordt het toernooi georganiseerd als het RBC Heritage.

Invitational[bewerken | brontekst bewerken]

Meestal spreekt men over The Heritage en soms ook over The Heritage Classic. De Heritage is een van de vijf toernooien op de PGA Tour met de status 'Invitational'. Het spelersveld is niet groter dan 132 (normaal is 156). De andere vier Invitationals zijn de Arnold Palmer Invitational, the Crowne Plaza Invitational at Colonial, de Memorial Tournament en de AT&T National. Invitationals hebben 120-132 spelers en de organisatie mag zelf bepalen wie zij uitnodigen.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

De Heritage werd gespeeld op de Harbour Town Golf Links van de Sea Pines Resort op Hilton Head Island aan de kust van South Carolina. De links-baan werd ontworpen door golfbaanarchitect Pete Dye i.s.m. Jack Nicklaus en staat regelmatig op lijsten van de top-100 banen. In 1972 werden de eerste twee rondes op twee verschillende banen van de resort gespeeld, op Harbour Town en op de Ocean course. Na de cut werd alleen nog op Harbour Town gespeeld.

De sponsors[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1987-2010 was MCI de sponsor zowel onder de naam MCI als onder de naam WorldCom en na hun overname ook onder de naam Verizon. In 2011 ging het toernooi wel door maar was er geen naamsponsor. Twee maanden later werd aangekondigd dat de Royal Bank of Canada zich voor de komende vijf toernooien als naamsponsor had aangekondigd.

De stichting[bewerken | brontekst bewerken]

De Heritage Classic Foundation is de ruggensteun van het toernooi. Na het toernooi worden de inkomsten aan goede doelen, universiteiten en medische instellingen gegeven. Het totale uitgekeerde bedrag was in 2005 opgelopen tot $ 13.000.000.

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Score Info
Heritage Golf Classic
1969 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 283 –1
1970 Vlag van Verenigde Staten Bob Goalby 280 –4
Sea Pines Heritage Classic
1971 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 279 –5
1972 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 281 –4
1973 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 272 –12
1974 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 276 –8
1975 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 271 –13
1976 Vlag van Verenigde Staten Hubert Green 274 –10
Heritage Classic
1977 Vlag van Australië Graham Marsh 273 –11
1978 Vlag van Verenigde Staten Hubert Green 277 –7
Sea Pines Heritage Classic
1979 Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 270 –14
Sea Pines Heritage
1980 Vlag van Verenigde Staten Doug Tewell po 280 –4 Won de play-off van Jerry Pate
1981 Vlag van Verenigde Staten Bill Rogers 278 –6
1982 Vlag van Verenigde Staten Tom Watson po 280 –4 Won de play-off van Frank Conner
1983 Vlag van Verenigde Staten Fuzzy Zoeller 275 –9
1984 Vlag van Engeland Nick Faldo 270 –14
1985 Vlag van Duitsland Bernhard Langer po 273 –11 Won de play-off van Bobby Wadkins
1986 Vlag van Verenigde Staten Fuzzy Zoeller 276 –8
MCI Heritage Golf Classic
1987 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 271 –13
1988 Vlag van Australië Greg Norman 271 –13
1989 Vlag van Verenigde Staten Payne Stewart 268 –16
1990 Vlag van Verenigde Staten Payne Stewart po 276 –8 Won de play-off van Steve Jones en Larry Mize
1991 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 271 –13
1992 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 269 –15
1993 Vlag van Verenigde Staten David Edwards 273 –11
1994 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 266 –18
MCI Classic
1995 Vlag van Verenigde Staten Bob Tway po 275 –9 Won de play-off van David Frost en Nolan Henke
1996 Vlag van Verenigde Staten Loren Roberts 265 –19
1997 Vlag van Zimbabwe Nick Price 269 –15
1998 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 266 –18
1999 Vlag van Verenigde Staten Glen Day po 274 –10 Won de play-off van Jeff Sluman en Payne Stewart
2000 Vlag van Verenigde Staten Stewart Cink 270 –14
WorldCom Classic - The Heritage of Golf
2001 Vlag van Argentinië José Cóceres po 273 –11 Won de play-off van Billy Mayfair
2002 Vlag van Verenigde Staten Justin Leonard 270 –14
MCI Heritage
2003 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III po 271 –13 Won de play-off van Woody Austin
2004 Vlag van Verenigde Staten Stewart Cink po 274 –10 Won de play-off van Ted Purdy
2005 Vlag van Australië Peter Lonard 277 –7
Verizon Heritage
2006 Vlag van Australië Aaron Baddeley 269 –15
2007 Vlag van Verenigde Staten Boo Weekley 270 –14
2008 Vlag van Verenigde Staten Boo Weekley 269 –15
2009 Vlag van Verenigde Staten Brian Gay 264 –20
2010 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk po 271 –13 Won de play-off van Brian Davis
The Heritage
2011 Vlag van Verenigde Staten Brandt Snedeker po 272 –12 Won de play-off van Luke Donald
RBC Heritage
2012 Vlag van Zweden Carl Pettersson 270 –14
2013 Vlag van Noord-Ierland Graeme McDowell po 275 –9 Won de play-off van Webb Simpson
2014 Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar 273 –11
2015 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk po 266 –18 Won de play-off van Kevin Kisner
Toernooirecord po = winnaar na play-off

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Negen spelers hebben dit toernooi meer dan eenmaal gewonnen (t/m 2011):

5 keer
3 keer
2 keer

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]