The Barclays

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
The Barclays
Plaats Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Oprichting 1967
Golfbaan Ridgewood Country Club (2014)
Par 71
Lengte 6692 m
Tour(s) Amerikaanse PGA Tour
Recordwinnaar Vlag van Fiji Vijay Singh (4x)
Portaal  Portaalicoon   Golf

The Barclays is een golftoernooi in de Verenigde Staten dat deel uitmaakt van de Amerikaanse PGA Tour. Het toernooi werd opgericht in 1967 als de Westchester Classic en wordt sindsdien op verschillende golfbanen gespeelde.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Dertig jaar lang werd dit toernooi gespeeld op de Westchester Country Club in Rye, New York. Sinds 2008 wordt afgewisseld tussen een aantal clubs in de buurt van New York. Veel Amerikanen noemen het toernooi nog steeds 'The Westchester'. De datum viel de eerste jaren in augustus, later in de week net voor of net na het US Open. In Europa kreeg het toernooi bekendheid eind tachtiger jaren als de Buick Classic, nadat Ballesteros het tweemaal gewonnen had. In 2005 werd Barclays de naamsponsor.

De winnaar van de tweede editie was de 48-jarige Julius Boros, die niet lang daarvoor ook het US PGA Kampioenschap had gewonnen, als oudste winnaar ooit. Er werd dat jaar een nieuw baanrecord van 62 bevestigd door Dan Silkes.

Golfbanen[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds de oprichting vond het toernooi meermaals plaats op verschillende locaties:

Jaren Golfbaan Locatie Info
1967-2007 Westchester Country Club Harrison, New York 30 jaar lang de vaste golfbaan van deze toernooi
2008 Ridgewood Country Club Paramus, New Jersey
2009 Liberty National Golf Club Jersey City, New Jersey
2010 Ridgewood Country Club Paramus, New Jersey
2011 Plainfield Country Club Edison, New Jersey
2012 Bethpage State Park (Black Course) Old Bethpage, New York
2013 Liberty National Golf Club Jersey City, New Jersey
2014 Ridgewood Country Club Paramus, New Jersey

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Score Info
Westchester Classic
1967 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 272 –16
1968 Vlag van Verenigde Staten Julius Boros 272 –16
1969 Vlag van Verenigde Staten Frank Beard 275 –13
1970 Vlag van Australië Bruce Crampton 273 –15
1971 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 270 –18
1972 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 270 –18
1973 Vlag van Verenigde Staten Bobby Nichols po 272 –16 Won de play-off van Bob Murphy
1974 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 269 –19
1975 Vlag van Verenigde Staten Gene Littler po 271 –17 Won de play-off van Julius Boros
American Express Westchester Classic
1976 Vlag van Australië David Graham 272 –12
1977 Vlag van Verenigde Staten Andy North 272 –16
1978 Vlag van Verenigde Staten Lee Elder 274 –10
Manufacturers Hanover Westchester Classic
1979 Vlag van Verenigde Staten Jack Renner 277 –7
1980 Vlag van Verenigde Staten Curtis Strange 273 –11
1981 Vlag van Verenigde Staten Raymond Floyd 275 –9
1982 Vlag van Verenigde Staten Bob Gilder 261 –19
1983 Vlag van Spanje Seve Ballesteros 276 –8
1984 Vlag van Verenigde Staten Scott Simpson 269 –15
1985 Vlag van Verenigde Staten Roger Maltbie po 275 –9 Won de play-off van George Burns
1986 Vlag van Verenigde Staten Bob Tway 272 –12
1987 Vlag van Verenigde Staten J. C. Snead po 276 –8 Won de play-off van Seve Ballesteros
1988 Vlag van Spanje Seve Ballesteros po 276 –8 Won de play-off van David Frost en Greg Norman
1989 Vlag van Australië Wayne Grady po 277 –7 Won de play-off van Ronnie Black
1990 Vlag van Verenigde Staten Hale Irwin 269 –15
1991 Vlag van Verenigde Staten Billy Andrade 273 –11
1992 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) David Frost 268 –16
1993 Vlag van Fiji Vijay Singh po 280 –4 Won de play-off van Mark Wiebe
1994 Vlag van Verenigde Staten Lee Janzen 268 –16
1995 Vlag van Fiji Vijay Singh po 278 –6 Won de play-off van Doug Martin
1996 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els po 271 –13 Won de play-off van Tom Lehman, Jeff Maggert, Craig Parry en Steve Elkington
1997 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 268 –16
1998 Vlag van Verenigde Staten J. P. Hayes po 201 –12 54-holes (regenweer)
Won de play-off van Jim Furyk
1999 Vlag van Verenigde Staten Duffy Waldorf po 276 –8 Won de play-off van Dennis Paulson
2000 Vlag van Verenigde Staten Dennis Paulson po 276 –8 Won de play-off van David Duval
2001 Vlag van Spanje Sergio García 268 –16
Buick Classic
2002 Vlag van Verenigde Staten Chris Smith 272 –12
2003 Vlag van Verenigde Staten Jonathan Kaye po 271 –13 Won de play-off van John Rollins
2004 Vlag van Spanje Sergio García po 272 –12 Won de play-off van Pádraig Harrington
Barclays Classic
2005 Vlag van Ierland Pádraig Harrington 274 –10
2006 Vlag van Fiji Vijay Singh 274 –10
The Barclays
2007 Vlag van Verenigde Staten Steve Stricker 268 –16
2008 Vlag van FijiVijay Singh po 276 –8 Won de play-off van Tiger Woods
2009 Vlag van Verenigde Staten Heath Slocum 275 –9
2010 Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar po 272 –12 Won de play-off van Martin Laird
2011 Vlag van Verenigde Staten Dustin Johnson 194 –19 54-holes (naderende orkaan)
2012 Vlag van Verenigde Staten Nick Watney 274 –14
2013 Vlag van Australië Adam Scott 273 –11
2014 Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan 270 –14

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

4 keer
2 keer

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Barclays&oldid=66895414"