Tournament of Champions (PGA Tour)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Tournament of Champions
Plaats Vlag van Verenigde Staten Kapalua, Hawaï
Oprichting 1953
Golfbaan Kapalua Resort - Plantation Course
Par 73
Lengte 6777 m
Tour(s) Amerikaanse PGA Tour
Datum januari
Recordwinnaar Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus (5)
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Tournament of Champions is een golftoernooi in de Verenigde Staten en maakt deel uit van de Amerikaanse PGA Tour. Het toernooi werd in 1953 opgericht en wordt sinds 1999 telkens gespeeld op de "Plantation Course" van de Kapalua Resort, in Kapalua, Hawaï.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste editie werd in 1953 georganiseerd op de Desert Inn Country Club in Las Vegas, dat tot 1968 steeds plaatsvond in Las Vegas. Echter, in 1967 en 1968 vond het toernooi plaats op de Stardust Country Club. In 1969 verhuisde het toernooi naar La Costa Resort & Spa in Californië en na dertig jaar naar Hawaï, op de Plantation Course van de Kapalua Resort.

Het toernooirecord staat op naam van Ernie Els, die ook de eerste winnaar was die een miljoen dollar aan prijzengeld voor dit toernooi kreeg. Jack Nicklaus won het toernooi vijf keer, er lagen veertien jaren tussen zijn eerste en zijn vijfde overwinning.

Golfbanen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren Golfbaan Locatie
1953-1966 Desert Inn Country Club Las Vegas, Nevada
1967-1968 Stardust Country Club Las Vegas, Nevada
1969-1998 La Costa Resort & Spa Carlsbad, Californië
1999-heden Kapalua Resort (Plantation Course) Maui, Hawaii

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Speler Score Info
Tournament of Champions
1953 Vlag van Verenigde Staten Al Besselink 280 –8
1954 Vlag van Verenigde Staten Art Wall jr. 278 –10
1955 Vlag van Verenigde Staten Gene Littler 280 –8
1956 Vlag van Verenigde Staten Gene Littler 281 –7
1957 Vlag van Verenigde Staten Gene Littler 285 –3
1958 Vlag van Canada Stan Leonard 275 –13
1959 Vlag van Verenigde Staten Mike Souchak 281 –7
1960 Vlag van Verenigde Staten Jerry Barber 268 –20
1961 Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 273 –15
1962 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 276 –12
1963 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 273 –15
1964 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 279 –9
1965 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 277 –11
1966 Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer po 283 –5 Won de play-off van Gay Brewer
1967 Vlag van Verenigde Staten Frank Beard 278 –6
1968 Vlag van Verenigde Staten Don January 276 –8
1969 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 284 –4
1970 Vlag van Verenigde Staten Frank Beard 273 –15
1971 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 279 –9
1972 Vlag van Verenigde Staten Bobby Mitchell po 280 –8 Won de play-off van Jack Nicklaus
1973 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 276 –12
1974 Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 280 –8
MONY Tournament of Champions
1975 Vlag van Verenigde Staten Al Geiberger po 277 –11 Won de play-off van Gary Player
1976 Vlag van Verenigde Staten Don January 277 –11
1977 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus po 281 –7 Won de play-off van Bruce Lietzke
1978 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Gary Player 281 –7
1979 Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 275 –13
1980 Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 276 –12
1981 Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 273 –15
1982 Vlag van Verenigde Staten Lanny Wadkins 280 –8
1983 Vlag van Verenigde Staten Lanny Wadkins 280 –8
1984 Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 274 –14
1985 Vlag van Verenigde Staten Tom Kite 275 –13
1986 Vlag van Verenigde Staten Calvin Peete 267 –21
1987 Vlag van Verenigde Staten Mac O'Grady 278 –10
1988 Vlag van Verenigde Staten Steve Pate 202 –14 54-holes (weersomstandigheden)
1989 Vlag van Verenigde Staten Steve Jones 279 –9
1990 Vlag van Verenigde Staten Paul Azinger 272 –16
Infiniti Tournament of Champions
1991 Vlag van Verenigde Staten Tom Kite 272 –16
1992 Vlag van Australië Steve Elkington po 279 –9 Won de play-off van Brad Faxon
1993 Vlag van Verenigde Staten Davis Love III 272 –16
Mercedes Championships
1994 Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson po 276 –12 Won de play-off van Fred Couples
1995 Vlag van Verenigde Staten Steve Elkington po 278 –10 Won de play-off van Bruce Lietzke
1996 Vlag van Verenigde Staten Mark O'Meara 271 –17
1997 Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods po 202 –14 Won de play-off van Tom Lehman
1998 Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson 271 –17
1999 Vlag van Verenigde Staten David Duval 266 –26
2000 Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods po 276 –16 Won de play-off van Ernie Els
2001 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk 274 –18
2002 Vlag van Spanje Sergio García po 274 –18 Won de play-off van David Toms
2003 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 261 –31
2004 Vlag van Australië Stuart Appleby 270 –22
2005 Vlag van Australië Stuart Appleby 271 –21
2006 Vlag van Australië Stuart Appleby po 284 –8 Won de play-off van Vijay Singh
Mercedes-Benz Championship
2007 Vlag van Fiji Vijay Singh 278 –14
2008 Vlag van Zweden Daniel Chopra po 274 –18 Won de play-off van Steve Stricker
2009 Vlag van Australië Geoff Ogilvy 268 –24
SBS Championship
2010 Vlag van Australië Geoff Ogilvy 270 –22
Hyundai Tournament of Champions
2011 Vlag van Verenigde Staten Jonathan Byrd po 268 –24 Won de play-off van Robert Garrigus
2012 Vlag van Verenigde Staten Steve Stricker 269 –23
2013 Vlag van Verenigde Staten Dustin Johnson 203 –13 54-holes (weersomstandigheden)
2014 Vlag van Verenigde Staten Zach Johnson 273 –19
2015 Vlag van Verenigde Staten Patrick Reed po 271 –21 Won de play-off van Jimmy Walker
Toernooirecord po = winnaar na play-off

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

5 keer
3 keer
2 keer

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]