Theodor Eicke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 17 mrt 2020 om 22:17.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Theodor Eicke
Theodor Eicke
Geboren 17 oktober 1892
Hampont, Frankrijk
Overleden 26 februari 1943
nabij Charkov, Oekraïne, Sovjet-Unie
Rustplaats Duitse Oorlogsbegraafplaats Zjytomyr, Oekraïne
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Sturmabteilung
Vlag van de Schutzstaffel Schutzstaffel
Vlag van de Schutzstaffel Waffen-SS
(1939-1943)
Dienstjaren 1909 - 1919
1930 - 1943
Rang
SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS
Eenheid 23. Bayerische Infanterie-Regiment
22. Bayerische Infanterie-Regiment
Bevel Commandant Concentratiekamp Dachau
3. SS-Panzer-Division Totenkopf
Inspekteur der Konzentrationslager
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie onderscheidingen

Theodor Eicke (Hampont, 17 oktober 1892 - Orelka, 26 februari 1943) was een Obergruppenführer binnen de SS, oprichter van de SS-Totenkopfverbände en een sleutelfiguur in de oprichting van de concentratiekampen in nazi-Duitsland.

Biografie

Eicke werd geboren in Hudingen (Hampont) in Lotharingen (nu Frankrijk), dat toen nog Duits gebied was. Hij deed dienst in het Duitse leger van 1909 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog. Daarna werd hij politieagent. In 1928 werd hij lid van de NSDAP en sloot hij zich aan bij de SA, die in die tijd werd aangevoerd door Ernst Röhm. In 1930 verruilde Eicke de SA voor de SS. Hij kon goed opschieten met het hoofd van de SS, Heinrich Himmler, en ondanks zijn soms wat lastige persoonlijkheid klom hij snel op in de SS. In juni 1933 werd Eicke commandant van het eerste concentratiekamp Dachau en kreeg de rang van Oberführer. Zijn persoonlijke motto was: Tolerantie is een teken van zwakheid. Zijn brute manier van bevelen in Dachau stond spoedig model voor andere kampbestuurders. Dat hield onder andere in het martelen van gevangenen en de aanmoediging van het barbaarse gedrag van de doodshoofdtroepen.

Dachau

Hij werd op 26 juni 1933 kampcommandant van het concentratiekamp Dachau. Op 1 oktober 1933 werden de door Eicke opgestelde beleidsvoorschriften voor de behandeling van gevangenen in alle Duitse gevangenenkampen van kracht. Hij was ook verantwoordelijk voor de oprichting van de SS-Totenkopfverbände in oktober 1934. Himmler had veel waardering voor Eickes handelen en benoemde hem eind 1934 tot Inspecteur der Concentratiekampen en commandant van de SS-Totenkopfverbände, die werden gevormd uit de voormalige, reguliere SS-concentratiekampbewakers.

Tijdens de afrekening van Hitler met de SA tijdens de Nacht van de Lange Messen in juni 1934 was Eicke de leider van de groep SS'ers die SA-leider Ernst Röhm executeerde.

Eickes SS-Totenkopf-eenheden werden vanaf 1939 ook ingezet aan het front. Daartoe werden deze eenheden door Himmler opgenomen in de Waffen-SS onder de naam SS-Division Totenkopf.

Eicke werd op 26 februari 1943 in zijn verkenningsvliegtuig neergehaald door Russisch vuur. Hij stortte neer in een kale steppe, nabij Orelka, waarbij hij overleed. Een gevechtsgroep van zijn 3e SS-Division Totenkopf haalde zijn lichaam en dat van de piloot Oberfeldwebel Michael Werner en SS-Hauptsturmführer Friedrich achter de vijandelijke linies weg. Vrij snel na zijn dood kreeg het Totenkopf Panzerregiment toestemming om een mouwband te dragen met daarop de naam van Eicke.

Militaire loopbaan

Lidmaatschapsnummers

Onderscheidingen

Zie de categorie Theodor Eicke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.