Uvaroviet
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Uvaroviet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Ca3Cr2(SiO4)3 | |||
| Kleur | Groen, smaragdgroen, groenzwart | |||
| Streepkleur | Wit | |||
| Hardheid | 6,5-7,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 3,59 | |||
| Glans | Glas | |||
| Opaciteit | Doorschijnend | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Isometrisch | |||
| Brekingsindices | 1,865 | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal uvaroviet is een calcium-chroom-nesosilicaat met de chemische formule Ca3Cr2(SiO4)3. Het behoort tot de granaten.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het groene uvaroviet heeft een witte streepkleur, een glasglans en kent geen splijting. De gemiddelde dichtheid is 3,59 en de hardheid is 6,5 tot 7,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Uvaroviet is genoemd naar de Russische graaf en mineralenverzamelaar S. S. Uvarov (1765 - 1855).
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Zoals andere leden van de granaatgroep, komt uvaroviet vooral voor in metamorf of mantelgesteente. Het wordt ook gevormd in chromietafzettingen. De typelocatie is in de Centrale Oeral, Rusland.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Uvarovite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.