Veldmuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Minuartia
Minuartia hybrida
(tengere veldmuur)
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:Caryophyllales
Familie:Caryophyllaceae (Anjerfamilie)
Geslacht
Minuartia
L. (1753)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Minuartia op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Veldmuur (Minuartia) is een geslacht van kruidachtige planten uit de anjerfamilie. Het geslacht is vernoemd naar Juan Minuart (1693–1768), een Spaanse plantkundige en apotheker.

Het geslacht wordt gekenmerkt door tegenoverstaande bladeren, witte (soms roze[1]) bloemen met 5 kroonbladen en 5 kelkbladen, 10 stuifmeeldraden[1] en 3 tot 4[1] stijlen. Het zijn kleine eenjarige of overblijvende planten. De stuifmeeldraden staan in twee kringen van vijf.[2]

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht is wijdverbreid op het Noordelijk Halfrond, en komt zowel in Europa, Azië als in Noord-Amerika voor. De soorten worden vooral in arctische en alpiene gebieden aangetroffen. Eén soort komt in Chili voor.[2]

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht kent 120-175 soorten.[2] Van de 120-175 soorten komen er in de Europese bergen 15-20 soorten voor.[3][4]

Hier volgt een selectie van soorten:

In Nederland komt Tengere veldmuur (Sabulina tenuifolia, synoniem: Minuartia hybrida) voor.

Bescherming[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland staat de Tengere veldmuur (Sabulina tenuifolia) op de rode lijst.