Versmolten kalkschaaltje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Versmolten kalkschaaltje
Versmolten kalkschaaltje
Taxonomische indeling
Rijk:Protozoa
Stam:Amoebozoa
Infrastam:Mycetozoa (Slijmzwammen)
Klasse:Myxogastrea (Plasmodiale slijmzwammen)
Orde:Stemonitida
Familie:Didymiaceae
Geslacht:Diderma
Soort
Diderma effusum
(Schwein.) Morgan, 1832
Versmolten kalkschaaltje
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Het versmolten kalkschaaltje (Diderma effusum) is een soort van slijmzwam in de familie Didymiaceae. Hij leeft saprotroof op kruidachtige plantendelen en oude bladeren. Het komt voor in naaldbos en gemengd bos.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De plasmodiocarp ijn zeer afgeplat en vormen zeer afgeplatte, onregelmatige plekken van enkele tot enkele millimeters lang. Het heeft geen hypothallus. De wand is zeer dun, glad, wit of asgrauw. Het dunne membraan is bedekt met een enkele laag nauw aan elkaar klevende kalkkorrels die onregelmatig scheuren. De columella is gereduceerd tot een dunne alutachtige laag van kalkkorrels, die de basis vormt van het plasmodiocarp.

Het capillitium bestaat korte kleurloze draden, die zich uitstrekken van de basis tot de wand, waarbij de uiteinden vertakt zijn en met elkaar verbonden zijn. De sporen hebben fijne wratjes met groepjes grovere wratjes. De sporen zijn gelijkmatig, bleek paarsachtig en meten 8 tot 10 micron.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland komt het vrij zeldzaam voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.

Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]

Het is voor het eerst beschreven door Lewis David de Schweinitz in 1832 als Physarum effusum, en later overgebracht naar het geslacht Diderma, in 1894 door Andrew Price Morgan.