Visteelt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Dick Bos (overleg | bijdragen) op 21 feb 2020 om 13:22. (ext link Nevevi)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Tarbotkwekerij in Santa María de Lira, Carnota (Spanje)
Filmpje over forellenkwekerij in Gulpen, 1970
Kooien

Visteelt is een vorm van aquacultuur, waarbij vissen op een commerciële manier worden gekweekt voor consumptie. Door teruglopende visvangsten, veroorzaakt door overbevissing, wordt de visteelt een steeds belangrijkere tak in de visserij.

Verspreiding

In Derde Wereldlanden wordt visteelt gebruikt als een duurzame vorm van ontwikkeling voor bijvoorbeeld rijstboeren. Met name herbivore karperachtigen worden hier geteeld. In Europa richt de teelt zich juist meer op carnivoren. In Nederland worden bijvoorbeeld met name de zoetwatervissen paling en meerval gekweekt.

Extensieve teelt

Bij extensieve teelt wordt gebruikgemaakt van grote vijvers en wordt het voedsel geleverd door de natuurlijke productie van het phytoplankton. Door bemesting en oxidatie van de bodem door drooglegging in de winter wordt deze productie gemaximaliseerd. Door optimale hoeveelheden vis uit te zetten blijft er voldoende zoöplankton en bodemfauna (benthos) beschikbaar. In feite wordt er een ecosysteem gecreëerd waarin zo veel mogelijk visgroei gerealiseerd kan worden. Tussen de extensieve en intensieve kweek in recirculatiesystemen bestaan veel overgangssystemen, vaak wordt er bijgevoederd en worden de vijvers belucht met zogenaamde "paddlewheels".

Intensieve visteelt

Onder intensieve kweek worden (veelal afgesloten) systemen verstaan waar veel wordt bijgevoerd. Bijvoeren resulteert in watervervuiling, waardoor filtersystemen, beluchting of doorstroming nodig zijn om de waterkwaliteit goed te houden. Aangezien de groei van een vis lineair toeneemt met de zuurstofverzadiging is deze beluchting essentieel. Visteelt in kooien is een intensieve teelt waarbij de waterkwaliteit goed gehouden wordt door doorstroming van de kooi.

Gekweekte vissoorten

Enkele vissoorten die in Europa gekweekt of verkocht worden voor voedselvoorziening zijn:

Vissoort Kweekgebied(en) Kweekmethode(n)
Goudbrasem Middellandse Zee Zowel intensief als extensief
Heilbot Noord-Europa Open kooien in zee
Karper Centraal-Europa Vijvers, Recirculatiesysteem
Afrikaanse Meerval (Clarias gariepinus) Nederland Recirculatiesysteem
Claresse meerval (Heterobranchus longfilis x Clarias gariepinus Nederland Recirculatiesysteem
Paling o.a. Nederland Opkweken van wilde glasaal in recirculatiesystemen
Regenboogforel Scandinavië, Frankrijk, Italië Doorstroom of gesloten systeem
Steur Frankrijk, Duitsland, België Gesloten systeem
Tarbot vooral Spanje Tanks met doorstromend zeewater
Tilapia Wereldwijd in de tropen Recirculatiesystemen in Nederland, open kooien en vijvers in veel tropische landen
Zalm Noorwegen, Schotland, Chili Open kooien in zee
Zeebaars Griekenland, Turkije, Israël Open kooien in zee, Recirculatiesystemen

Bron: De Goede Visgids, p. 55

Ongewervelde Kweekgebied(en) Kweekmethode(n)
Japanse oester Zeeland, Bretagne Bodemkweek
Kreeft Zeeland Gesloten systeem
Mossel Zeeland, Waddenzee, Noordzee Bodemkweek of hangcultuur
Oester Zeeland, Bretagne Bodemkweek
Chlamys farreri China Hangcultuur in zee

Bron: De Goede Visgids, p. 55

Organisaties

Nederlandse vistelers zijn verenigd in de Nevevi, de Nederlandse Vereniging voor Vistelers. Deze vereniging treedt op als belangenvertegenwoordiger voor de vistelers en heeft als zodanig een gedragscode opgesteld om een veilige en verantwoorde manier van vistelen te garanderen. De Nevevi maakt deel uit van de overkoepelende Europese organisatie FEAP (Federation of European Aquaculture Producers).

Onderzoek

De universiteit van Wageningen heeft sinds 1975 een leerstoel visteelt. Er wordt met name onderzoek gedaan naar technologische ontwikkelingen op dit vakgebied, toegespitst op de optimalisering van de productiemogelijkheden. Ook is er aandacht voor visstandsbeheer in natuurlijke ecosystemen.

Het doel van de filters in recirculatiesystemen is het verwijderen van de mest door het filteren van vaste bestanddelen (Suspended Solids) en het omzetten van het giftige ammonium dat door de vissen wordt afgescheiden in het veel minder giftige nitraat (nitrificatie). Ook voor de werking van het laatstgenoemde (biologische) filter is een hoge zuurstofverzadiging noodzakelijk. Vaak wordt er dan ook belucht met pure zuurstof die onder druk aan het systeem wordt toegevoegd om 100% verzadiging te garanderen. Het is mogelijk ook het nitraat weer uit het water te verwijderen door denitrificatie, daarvoor moet in het systeem een zuurstofloos gedeelte worden gemaakt waar ook organische stof aanwezig is. In dit gedeelte kunnen bepaalde bacteriën nitraat gebruiken als oxydator bij de afbraak van de organische stof.

Externe link